واکاوی مولفه های وحدت اسلامی در اشعار احمد محرم

وحدت اسلامی از موضوعاتی است که از همان بدو ظهور اسلام مورد توجه پیامبر اعظم(ص) و امامان معصوم(ع) بوده و ایشان همواره تلاش داشته­اند تا از طریق نهادینه­سازی اصول اسلامی مسلمانان را از تفرقه بازداشته و تعالیم وحدت­جویانه فراموش­شده را دگرباره در عرصه تعاملات بشری متبلور سازند. در این راستا اکثر شاعران عرب نیز همت بر آن گماشته­اند که مسلمانان را به وحدت اسلامی فراخوانده و رگه­هایی از حمیت اسلامی را بر لوح اندیشه آنان نقش زنند. احمدمحرم از­جمله شاعرانی است که در جای جای دیوانش نمایه­های دعوت به وحدت اسلامی به چشم می­خورد. هدف از پردازش شعر وی از منظر رخدادهای وحدت­جویانه، تبیین نحوه نگرش شاعر به مقوله وحدت و اتحاد، و بیان تکیه­گاه­های محوری اندیشه او در طرح چنین مضامینی است. نتایج پژوهش نشان می­دهد مسائلی چون: نقد شرایط اسفناک سیاسی و اجتماعی حاکم بر بلاد عربی، ارائه الگوی کلان وحدت اسلامی و نه وحدت عربی صرف؛ برجسته­سازی جلوه­های حماسی و شور عربیت به­عنوان عاملی انگیزشی برای تثبیت مقوله­  وحدت؛ استناد به آموزه­های قرآن کریم به­عنوان پشتوانه­ای سترگ برای عینیت­بخشی به مضامین وحدت­گرایانه مطمح نظر شاعر بوده است. نگارنده در این پژوهش با تکیه بر روش توصیفی- تحلیلی (کتابخانه­ای) به تبیین تکیه­گاه­های شعری احمدمحرم در حوزه مضامین وحدت­گرایانه می پردازد.

Keywords:

وحدت اسلامی , ادبیات دینی , شاعران عرب , شعر مصر , احمدمحرم