امین محمدی - مربی و عضو هیات علمی دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران

ایجاد تراس های چوبی یا شناشیرها از جمله تدابیری است که برای سایه اندازی بر روی بازشوهای غربی ساختمانها در بافت قدیمی شهر بوشهر مورد استفاده قرار گرفته اند. این سایه بانها علاوه بر نقش سایه اندازی، از جمله آرایه های معماری سنتی بوشهر نیز بحساب می آیند اما عملکرد سایه اندازی آنها در بعدازظهرها، از اردیبهشت تا آبان ماه، ناقص بوده و نمی توانند سایه مناسب را برای بازشوهای غربی فراهم نمایند. این مقاله با هدف اصلاح و بهبود عملکرد سایه اندازی شناشیرهای ضلع غربی و با تکیه بر تحقیقات میدانی و شبیه سازی رایانه ای و داده های یک ساعته مربوط به تابش خورشید در طول سال نگاشته شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که عملکرد شناشیرهای اصلاح شده به روش نقاب سایه الگی، به طرز چشم گیری بهبود یافته و استفاده از آنها را در معماری و سیمای شهری معاصر بوشهر امکان پذیر می سازد.

سایه اندازی شناشیرها, بازشوهای غربی, روش نقاب سایه, معماری بومی بوشهر