محسن مهرآرا - استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران، گروه اقتصاد نظری دانشکده تهران خ کارگر شمالی - روبروی بیمارستان شریعتی- دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران
سجاد برخورداری دورباش - استادیار دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران، عضو هیئت علمی گروه اقتصاد بین رشته ای دانشگاه تهران اقتصاد پولی و مالی/ اقتصاد نوآوری، فنآوری و آموزش/ مدل سازی اقتصادی و مدل های
محسن بهزادی صوفیانی - دانشجوی دکتری دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران

در برخی کشورهای در حال توسعه، تورم همچنان یک مساله مزمن و غیر قابل اجتناب بنظر می رسد. دولت ها برای تورم-زدایی یا تعدیل نرخ تورم، نگران قربانی شدن رشد اقتصادی و افزایش بیکاری و از دست دادن منابع مالی حاصل از مالیات تورمی هستند. لذا در پی ریزی سیاست های ضدتورمی مفهومی تحت عنوان نسبت فداکاری از اهمیت زیادی برخوردار است. نسبت فداکاری، زیان انباشته در تولید واقعی را در نتیجه یک درصد کاهش در تورم اندازه گیری می کند. هدف اصلی این مطالعه بررسی تاثیر نااطمینانی تورمی بر نسبت فداکاری ۳۱ کشور در حال توسعه، با استفاده از متوسط داده های تورم، نااطمینانی تورمی و درجه باز بودن اقتصاد طی دوره ی ۲۰۱۵-۱۹۸۱ است. نااطمینانی تورمی با استفاده از روش واریانس ناهمسانی شرطی خود رگرسیون تعمیم یافته مدلسازی شده است. نتایج حاکی از وجود رابطه ی مثبت و معنی دار بین تورم و نااطمینانی تورمی با نسبت فداکاری است، به نحوی که تاثیرگذاری نااطمینانی بیشتر از تورم بر نسبت فداکاری است. همچنین در این مطالعه درجه باز بودن اقتصاد نتوانسته است نقشی در توضیح نسبت فداکاری ایفا کند و از لحاظ آماری بی-معنی است. تورش ها و نااطمینانی تورمی سرعت تورم زدایی را کاهش می دهد که این امر منجر به پیدایش چسبندگی دستمزدهای اسمی و قیمت ها می شود و نسبت فداکاری را بزرگ تر می کند. لذا توصیه می شود سیاست گذاران سیاست های ضد تورمی خود را با حداقل هزینه برای بخش حقیقی و از طریق سالم سازی رشد نقدینگی و کنترل انتظارات تورمی و نا-اطمینانی ها دنبال نمایند.

نسبت فداکاری, متوسط گیری داده ها, مدل خطی, نااطمینانی تورمی, کشورهای درحال توسعه