سیاوش جانی - استادیار گروه اقتصاد، دانشگاه پیام نور، ایران

در این مطالعه تاثیر سطوح مختلف نهادی بر جذب FDI در کشورهای حوزه سند چشم انداز (کشورهای جنوب غرب آسیا) طی دوره ۲۰۱۴-۲۰۰۷ مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، از چارچوب نظری ویلیامسون استفاده شد. وی معتقد است در بررسی عملکرد اقتصادی با چهار سطح از تحلیل مواجه ایم که سطح دوم و سوم آن با عوامل نهادی مرتبط است. در این مطالعه با بررسی ویژگی های سطوح نهادی، از شاخص حکمرانی خوب برای سنجش سطح نهادی دوم و از شاخص سهولت فضای کسب وکار برای اندازه گیری سطح نهادی سوم استفاده شد. در ادامه با معرفی الگوی کمی و برآورد آن در قالب داده های پانلی با رویکرد سیستمی GMM، این نتیجه حاصل شد که بهبود در فضای کسب وکار و همچنین چهار مولفه«کیفیت و چگونگی تنظیم مقررات»، «حاکمیت قانون»، «کنترل فساد» و «کارآمدی دولت» از شاخص حکمرانیخوب که بر نقش دولت ها در تقویت امنیت حقوق مالکیت و ایجاد محیط مناسب برای فعالیت های اقتصادی دلالت داشته، در جذبFDI  موثرند. نتایج نشان داد اصلاحات نهادی در سطح خرد یا کلان به تنهایی نمی توانند در جذب FDI موثر باشند و باید به اصلاحات سطح نهادی خرد و اصلاحات در مولفه هایی از سطح نهادی کلان که بر سطح نهادی خرد موثرند، توجه شود. همچنین تولید ناخالص داخلی و نرخ ارز تاثیر مثبت و معنادار و نرخ تورم تاثیر منفی و معنادار بر جذب FDI دارند که مطابق با انتظارات تئوریکبود.

سرمایه گذاری مستقیم خارجی, سطوح نهادی, فضای کسب وکار, حکمرانی خوب, کشورهای منطقه جنوب غرب آسیا