لیلا سلطانی - دانشگاه اصفهان
سید ابراهیم میرشاه جعفری - دانشگاه اصفهان
محمد رضا عابدی - گروه مشاوره دانشکده روانشناسی دانشگاه اصفهان

هدف این پژوهش، بررسی تاثیر برنامه درسی هیجان محور پیش از دبستان بر هوش هیجانی کودکان چهار تا شش ساله شهرستان اصفهان است. برای تحقق این هدف، از طرح گروه گواه نامعادل، از نوع طرح های شبه آزمایشی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام کودکان چهار تا شش ساله شهر اصفهان و نمونه این تحقیق شامل ۳۰ کودک از جامعه مذکور است که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و به دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و گواه به صورت تصادفی تقسیم شدند. برای هر دو گروه، پیش آزمون، پس آزمون و آزمون پیگیری انجام شد (پس آزمون پس از گذشت ۶ ماه از اجرای برنامه و آزمون پیگیری پس از گذشت سه ماه از اجرای پس آزمون). ابزار گردآوری داده ها، آزمون سنجش هوش هیجانی کودکان پیش از دبستان بوده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی پیش فرض های آماری، از آزمون اندازه های مکرر استفاده شده است. نتایج نشان می دهد اجرای برنامه بر افزایش نمره کل هوش هیجانی کودکان موثر بوده است (۰۵/۰>P). در سنجش مهارت خودآگاهی و همدلی، با اختلاف زیاد و در مهارت اجتماعی با اختلاف کم، گروه آزمایش نسبت تفاوت معناداری را نشان می دهد و در دو مهارت انگیزش و خودتنظیمی، تفاوت معناداری میان دو گروه مشاهده نمی شود. نتایج این تحقیق بر اهمیت توجه به ابعاد عاطفی و هیجانی در برنامه های آموزشی و لزوم تدوین و اجرای برنامه های مشابه برای دیگر مقاطع تحصیلی تاکید دارد.

برنامه درسی پیش دبستانی, رشد هیجانی, هوش هیجانی