ارزیابی تاثیر پوتریسین و براسینواستروئید در القای تحمل به خشکی و تغییر فعالیت های فیزیولوژیکی در گیاه ریحان (.Ocimum basilicum L)
Publish place: Environmental Stresses in Crop Sciences، Vol: 13، Issue: 4
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 165
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESCS-13-4_013
تاریخ نمایه سازی: 23 خرداد 1400
Abstract:
تنش خشکی یکی از فاکتورهای مهم محیطی در مناطق خشک و نیمه خشک دنیا است که سبب ایجاد یکسری تغییرات فیزیولوژیکی و متابولیکی در گیاهان میشود. تنش خشکی موجب تشکیل گونه های اکسیژن فعال در کلروپلاستهای گیاهی و همچنین سبب پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی و تخریب غشای سلولی میشود. در این راستا، آزمایشی با هدف بررسی نقش تنظیم کننده های رشد، پوتریسین و براسینواستروئید بر کنترل تنش اکسیداتیو و تغییرات فیزیولوژیکی در تحمل به کمبود آب در گیاه ریحان به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام در سال زراعی ۹۷-۱۳۹۶ اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تنش خشکی در سه سطح (۴۰، ۸۰ و ۱۲۰ میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) به عنوان عامل اصلی و محلول پاشی پوتریسین در سه سطح (صفر، ۰.۵ و ۲ میلی مولار) و محلول پاشی براسینواستروئید در سه سطح (صفر، ۰.۵ و ۲ میکرومولار) به صورت فاکتوریل در کرتهای فرعی اجرا گردید. بنا بر نتایج به دست آمده در این پژوهش، میزان کلروفیل a و b، فلاونوئید کل و غلظت CO۲ زیر روزنه ای به ترتیب در تیمار کاربرد توام محلول پاشی ۲ میلی مولار پوتریسین و ۲ میکرومولار براسینواستروئید نسبت به تیمار شاهد (عدم محلول پاشی پوتریسین و براسینواستروئید) در شرایط عدم تنش خشکی ۷۴.۰۶، ۶۴.۰۷، ۴۵.۶۸ و ۱۹.۵ درصد، در تنش متوسط ۶۱.۴، ۳۳.۹، ۳.۶ و ۱۰.۳ درصد و در تنش خشکی شدید ۶۲.۱، ۶۸.۶، ۳۳.۱ و ۱۵.۷ درصد افزایش نشان دادند. سرعت فتوسنتز تحت تنش خشکی کاهش یافت اما تیمار غلظت ۰.۵ میلی مولار پوتریسین و ۲ میکرومولار براسینواستروئید نسبت به تیمار شاهد (عدم محلول پاشی پوتریسین و براسینواستروئید) در تنش خشکی متوسط و شدید سبب افزایش ۷۶.۵۹ و ۸۳.۳۳ درصدی سرعت فتوسنتز شد. تیمار کاربرد محلول پاشی غلظت ۲ میلی مولار پوتریسین و ۰.۵ میکرومولار براسینواستروئید سبب کاهش میزان نشت یونی تحت همه سطوح تنش خشکی گردید. میزان درصد اسانس در تیمار (غلظت ۲ میلیمولار پوتریسین و ۰.۵ میکرومولار براسینواستروئید) در تنش خشکی شدید، تنش خشکی متوسط و عدم تنش خشکی به ترتیب ۶۶.۵، ۳۹.۵ و ۵۰ درصد نسبت به تیمار شاهد (عدم محلولپاشی پوتریسین و براسینواستروئید) افزایش یافت. در کل، به نظر میرسد مصرف غلظت بالای پوتریسین و براسینواستروئید (غلظت ۲ میلی مولار پوتریسین و ۲ میکرومولار براسینواستروئید) در شرایط تنش خشکی میتواند شاخصهای فیزیولوژیک گیاه ریحان را بهبود بخشد.
Keywords:
Authors
فرشته دارابی
دانشجوی دکتری فیزیولوژی گیاهان زراعی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام
نصرت اله عباسی
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام
محمدجواد زارع
دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :