بررسی اثر مولفه های دینی برایمان و لوازم آن درمعناداری زندگی ازدیدگاه امام محمد غزالی و علامه طباطبایی
عنوان مقاله: بررسی اثر مولفه های دینی برایمان و لوازم آن درمعناداری زندگی ازدیدگاه امام محمد غزالی و علامه طباطبایی
شناسه ملی مقاله: JR_WISDOM-11-2_003
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_WISDOM-11-2_003
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
سهیلا قلی پورشهرکی - دانشجوی دکتری،گروه فلسفه و کلام اسلامی، واحد نجف آباد،دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد ایران
مجتبی جعفری اشکاوندی - استادیار گروه الهیات، و معارف اسلامی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد ایران (نویسنده مسئول)
محسن فهیم - گروه الهیات، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد ایران
علیرضا خواجه گیر - استادیار ، گروه ادیان و عرفان تطبیقی دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد
خلاصه مقاله:
سهیلا قلی پورشهرکی - دانشجوی دکتری،گروه فلسفه و کلام اسلامی، واحد نجف آباد،دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد ایران
مجتبی جعفری اشکاوندی - استادیار گروه الهیات، و معارف اسلامی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد ایران (نویسنده مسئول)
محسن فهیم - گروه الهیات، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد ایران
علیرضا خواجه گیر - استادیار ، گروه ادیان و عرفان تطبیقی دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد
ایمان اساسی ترین عنصرحیات معنوی، گوهرزینت بخش روح بشری و درخشان ترین پرتو عالم علوی است، یکی از مهمترین مباحث کلامی، ایمان وعناصر وابسته به آن است، به گونهای که نمیتوان نقش بنیادی آن را درشکل گیری باور دینی در معناداری زندگی نادیده گرفت. پژوهش حاضر در پیآن است که نقش مولفههای دینی مانند، نبوت، امامت و عبودیت را برایمان ولوازم آن در معناداری زندگی را دردو بعد شناختی وعملکردی، باروش توصیفی- تطبیقی از دیدگاه دو اندیشمند بزرگ با دوسنت متفاوت اسلامی تسنن و تشیع مورد بررسی قرار دهد. برای جمع آوری دادهها ازطریق کتابخانه ای استفاده شده است، دادههای پژوهش ازگرد آوری تشابه و تفاوتهای دیدگاه این دو متفکر بزرگ بر پایه مبانی انسان شناسی آنان مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است. نتایج یافتهها نشان داد که هر دواندیشمند، ایمان را معنا بخش به زندگی میدانند، هرچند دربیان جزئیات برپایه مبانی اندیشه هایشان تفاوتهایی وجود دارد، درمساله عبودیت غزالی بیشتر بر روی بعد فردی عبادات، ولی علامه بعد فردی و اجتماعی عبادات هر دو تاکید دارد. مهم ترین اختلاف این دو دانشمند در مساله امامت است که غزالی درحد مدیریت دنیوی و یک امر فقهی و فرعی تلقی میکند. علامه امامت را استمرار نبوت وعهد الهی می داند.
کلمات کلیدی: ایمان, نبوت, امامت, عبودیت خدا, غزالی, طباطبائی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1229665/