مالک عبدیان - مربی گروه فلسفه وکلام اسلامی،دانشگاه پیام نور هریس، تبریز، ایران( نویسنده مسئول)
غلامحسین خدری - دانشیارگروه فلسفه، دانشگاه پیام نور تهران جنوب، تهران، ایران
جلال پی کانی - دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه پیام نور تبریز، تبریز، ایران
علیرضا پارسا - . دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه پیام نورتهران، تهران، ایران

«برهان صدیقین» برای اثبات بی واسطه خالق از ابن سینا آغاز شد، او تلاش کرد تا مصداقی کم نقص و بی واسطه از این برهان برای اثبات خداوند عرضه نماید. برهان امکان و وجوب نیز که در خلال ترجمه های متون فلسفی، به حوزه فلسفه غرب راه یافت، توماس آکویناس کوشش های فراوانی برای تنزیه و تکمیل آن جهت اثبات مبدا عالم انجام داد. این خامه درصدد است تا نخست به تبیین روشنی از برهان صدیقین شیخ الرئیس در عالم اسلامی و برهان امکان و وجوب آکویناس در عالم غرب با هدف اثبات خالق پرداخته و سپس مبرهن سازد که اولا؛ مفاد این دو برهان یکی نیستند و با وجود برخی مبانی مشترک میان آنها، ساختاری متفاوت دارند. به نظرمی رسد برهان امکان آکویناس، شبیه برهان امکان و وجوب در فلسفه و کلام اسلامی است. ثانیا؛ برهان توماس صرف نظر از جنبه اقناعی بودن آن برای عامه، مبتنی بر پیش فرض های بحث برانگیز فلسفی و دارای مقدمات طولانی است، ولی برهان سینوی، دارای مبانی و ساختار محکم عقلی بوده و واسطه های  کمتری برای نیل به هدف فوق داشته است.

برهان صدیقین, برهان امکان و وجوب, تسلسل, ابن سینا, توماس آکویناس