مصطفی حاج لطفعلیان - دکتری بیومکانیک ورزش، هسته سامانه های پشتیبان در توسعه سلامت، دانشگاه یزد، یزد، ایران
محمد هادی هنرور - . استادیار، گروه مهندسی مکانیک/هسته سامانه های پشتیبان در توسعه سلامت، دانشگاه یزد، یزد، ایران
فاطمه اکبری فر - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی مکانیک، دانشگاه یزد، یزد، ایران

روش­های متفاوتی برای بازسازی حرکت با استفاده از دوربین­های استریوفتوگرامتری وجود دارد که مرسوم ترین آن­ها استفاده از روش­های پیش­بین از طریق مارکرگذاری نشانگرهای آناتومیکی است. برخلاف روش­های پیش­بین، روش­های عملکردی به نشانگر­های آناتومیکی وابسته نیستند و از حرکت نسبی اندام­های مجاور برای شناسایی مرکز دوران و سپس بازسازی حرکت استفاده می­کنند. این پژوهش با هدف مقایسه روش­های مارکرگذاری پیش­بین و عملکردی برای امکان­سنجی بهره­برداری از روش­ برازش دایره در بازسازی حرکات بدن انسان انجام شد. بدین ترتیب سه مرتبه از حرکت راه­رفتن روی تردمیل شش نفر آزمودنی سالم، درحالی که مارکرگذاری هم زمان طبق سه روش پلاگین گیت، خوشه­ای و برازش دایره صورت گرفته بود، داده­برداری شد. نتایج با وجود تفاوت در برخی از مشخصه های سیگنال، همبستگی زیاد روش­ها را نشان داد. با گسترش روش­های عملکردی مانند برازش دایره می­توان بسیاری از عوامل ایجاد خطا را در روش­های پیش­بین کنترل کرد و تحولی در بازسازی حرکات انسان ایجاد کرد.

بازسازی حرکت, روش مارکرگذاری, مرکز دوران