زهره شانظری - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهرکرد
محمد فرامرزی - استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهرکرد
ابراهیم بنی طالبی - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهرکرد
روح الله همتی - استادیار بیوشیمی، دانشگاه شهرکرد

یکیازپیامدهایمهم وشایعدرافرادسالمند،آتروفیعضلانی وابستهبهسنیاهمانسارکوپنیاست.سارکوپنیاباکاهش چشمگیردرقدرتوتودهعضلانیهمراه است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی شدید و متوسط بر بیان miR-۱، miR-۲۰۶ بافت عضله و IGF-۱ سرم موش­های صحرایی نر سالمند نژاد ویستار بود. ۳۰ سر موش­ صحرایی نر نژاد ویستار (۲۳ ماه) به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و یک گروه کنترل شامل گروه تمرین مقاومتی با شدت متوسط (تعداد = نه)، تمرین مقاومتی با شدت زیاد (تعداد = هشت) و گروه کنترل (تعداد = هشت) قرار گرفتند. تمرین مقاومتی شامل هشت هفته تمرین مقاومتی نردبان با شدت زیاد (۸۰ درصد از MVCC) و شدت متوسط (۶۰ درصد از MVCC) و پنج روز در هفته بود. بعد از دوره تمرین، بیانmiR-۱  و miR-۲۰۶ به روش RT–PCR در عضلات نعلی و خم کننده دراز شست پا و IGF-۱ در سرم اندازه­گیری شد. تجزیه وتحلیل آماری با استفاده از آزمون آنوای یک طرفه با سطح معنا­داری (P < ۰.۰۵) انجام شد. نتایج نشان داد که بیان miR-۱ و miR-۲۰۶ در دو گروه مقاومتی شدید و مقاومتی متوسط نسبت به گروه کنترل پایین­تر و غلظت IGF-۱ در دو گروه مقاومتی شدید و مقاومتی متوسط نسبت به گروه کنترل به طور معنا­داری بیشتر بود (P < ۰.۰۵). تمرین مقاومتی شدید در عضله خم کننده دراز شست پا در هر دو متغیر miR-۱ و miR-۲۰۶ تاثیر بیشتری داشت و در متغیر IGF-۱ نیز تاثیر مداخله قدرتی شدید بیشتر از مداخله دیگر بود. به نظر می­رسدتمرین مقاومتیبا شدت­های متوسط و زیاد می­تواند باعث تغییر در سطوح استراحتی برخی میکروRNAهای مرتبط با آتروفی عضلانی (miR-۱ و miR-۲۰۶) و سطوح سرمی پروتئین هدف آن ها (IGF-۱) و احتمالا جلوگیری از سارکوپنیا در افراد سالمند شود.

miR-۱, miR-۲۰۶, IGF-۱, سارکوپنیا