بررسی تاثیر شش هفته تمرین تناوبی شدید بر میزان بیان ژن پروتئین های HDAC۴/۵، Dch۲ و مایوژنین عضله پلانتاریس رت های پیر نر نژاد ویستار

علل نوروژنیک یکی از مهم ترین علل آتروفی عضلانی وابسته به سن در پدیده سارکوپنیاست؛ باوجوداین، هنوز نقش بسیاری از عوامل موثر احتمالی همچون انواع تمرین های ورزشی، به ویژه تمرین تناوبی شدید بر فاکتورهای مسیر آبشارگونه آتروفی نوروژنیک کاملا مبهم است؛ بنابراین، هدف از انجام دادن این پژوهش تعیین تاثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید بر میزان بیان ژن پروتئین های HDAC۴/۵، Dch۲ و مایوژنین عضله پلانتاریس رت های پیر نر نژاد ویستار بود. ۲۸ سر رت نر نژاد ویستار به طور تصادفی به چهار گروه شامل بالغ تمرین، بالغ کنترل، پیر تمرین و پیر کنترل تقسیم بندی شدند. گروه های تمرین به مدت شش هفته و هر هفته پنج جلسه تمرین تناوبی شدید را اجرا کردند. ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، حیوانات قربانی شدند و عضله پلانتاریس استخراج شد. میزان بیان ژن پروتئین های HDAC۴/۵، Dch۲ و مایوژنین با استفاده از روش Real Time PCR سنجیده شد. برای تعیین معنا­داربودن تفاوت بین گروه­ها از تحلیل واریانس دوطرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. سطح معنا­داری نیز  ۰.۰۵≥p درنظر گرفته شد. نتایج این پژوهش نشان داد که متعاقب شش هفته تمرین HIT، در عضله پلانتاریس رت های پیر نر نژاد ویستار میزان بیان ژن های HDAC۴، HDAC۵ و مایوژنین به طور معناداری کاهش یا­فت. میزان بیان ژن Dch۲ نیز افزایش معناداری در مقایسه با  گروه کنترل بالغ داشت. براساس نتایج این پژوهش، به نظر می رسد احتمالا تمرین های تناوبی شدید می توانند تا حدود بسیار زیادی موجب سرکوب آتروفی نوروژنیک در دوران سالمندی شوند.

Keywords:

پیری , آتروفی نوروژنیک , HDAC۴/۵ , Dch۲ , مایوژنین , تمرین تناوبی شدید