مونا ریحانی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی محیط زیست، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
مرضیه رئیسی - استادیار گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران

پیاده روی به دلیل تاثیر بر فعالیت فیزیکی شهروندان جامعه و کاهش استفاده از وسایل حمل و نقل موتوری، یکی از اشکال حمل و نقل پایدار به حساب می آید. امروزه تحقیقات زیادی برافزایش فعالیت های فیزیکی نسبتا سبک نظیر پیاده روی تمرکز دارند. از سوی دیگر، نهادهای برنامه ریزی شهری به دنبال آن هستند که با ایجاد سیاست های مناسب و طراحی محیط های شهری چنین فعالیت هایی را افزایش دهند. شناسایی معیارهای محیطی موثر بر پیاده روی و به کارگیری آنها در طراحی شهری باعث بهبود سلامت عمومی جامعه خواهد شد. بازار مرکزی شهر سنندج روزانه پذیرای حجم وسیعی از شهروندانی است که در خیابان ها منتهی به بازار به صورت پیاده تردد می کنند. با این وجود به نظر می رسد زیرساخت ها و تسهیلات موردنیاز برای پیاده روی در طراحی این نقاط لحاظ نشده است. لذا بررسی و بهبود کیفیت پیاده روی در این مناطق می تواند محیط جذاب تری را برای خیل عظیم پیادگان فراهم کند. این تحقیق در نظر دارد با بررسی ۱۴ معیار شاخص قابلیت پیاده روی را در خیابان های منتهی به بازار شهر سنندج کمی کند. بر طبق نتایج به دست آمده مقدار شاخص پیاده روی در مناطق مورد مطالعه پایین بوده که نشان دهنده عدم تناسب محیط فیزیکی خیابان های سنندج برای پیاده روی است. شاخص پیاده روی ارائه شده در این مطالعه به دلیل سادگی و شفافیت می تواند برای ارزیابی قابلیت پیاده روی در کلیهمناطق شهری ایران به کار گرفته شود.

قابلیت پیاده روی، شاخص، معیار، محیط فیزیکی، سنندج