تببین و ارزیابی میزان تطبیق سیاست های شاخص حمل و نقل شهری تهران بر مبنای شاخص های عدالت

بی شک عدالت یکی از مهمترین و پیچیده ترین مفاهیم فلسفی بوده و همواره دستیابی به جامعه ای که بر مبنای اصول واقعی عدالت اداره گردد از مهمترین آمال و اهداف تمامی انسان ها به شمار می آید. تعریف و نوع نگرش مکاتب فکری گوناگون به عدالت متفاوت است، به عبارت دیگر هر جهان بینی تعریفی خاص از عدالت را ارائه می کند. از این رو این تحقیق مفهوم عدالت را با دو نگرش مورد بررسی قرار می دهد. در نگرش اول عدالت از دیدگاه مکاتب فلسفه سیاسی ارزیابی شده و در این راستا مکاتب لیبرالیسم، سوسیالیسم انتخاب و شاخصه های برابری و تعاریف آنها در این دو مکتب در قالب جداول مقایسه ای ارائه می گردد. در گام بعد عدالت با توجه به پارامترهای اقتصادی و اجتماعی سطح بندی و بر مبنای آنها سه سطح افقی، عمودی و منطقه ای به عنوان سطوح عدالت معرفی خواهند شد. سپس این سطوح عدالت با توجه به موضوع اصلی گزارش، گسترش یافته و به دنبال آن متناسب با موضوع حمل و نقل شهری شاخصه های عدالت افقی، عمودی و منطقه ای معرفی می گردند. در گام آخر، چهار سیاست حمل و نقلی توسعه سیستم متروی تهران (خطوط ۶ و ۷) اجرای طرح محدوده کم آلاینده و طرح زوج یا فرد سابق و همچنین پل طبقاتی صدر که طی دهه اخیر از سوی شهرداری تهران اجرا شده اند به طور اجمالی معرفی شده و با توجه به شاخصه های و معیارهای ارزیابی معرفی شده در گام قبل، میزان تطابق هر یک با شاخصه های گوناگون عدالت مورد بحث و بررسی قرار می گیرند.

Keywords:

شاخص , عدالت , حمل و نقل , پروژه