متدولوژی تشخیص تقاطع های حادثه خیز و ارائه راهکار ارتقا ایمنی عابر پیاده در تقاطع ( مطالعه موردی منطقه ۶ کلانشهر تهران)

نسبت قابل ملاحظه ای از تصادفات وسایل نقلیه در تقاطع ها به ویژه در تقاطع های چراغ دار که محل برخی از تصادفات شدید هستند رخ می دهد. لذا این مقاله به تشخیص تقاطع های حادثه خیز با دیدگاه تصادفات عابرین پیاده و ارائه راهکارهایی در جهت افزایش ایمنی خواهد پرداخت . در این راستا آمار تصادفات عابرین پیاده در ۳ سال گذشته در مناطق ۲۲ گانه کلانشهر تهران استخراج شده و منطقه ۶ به دلیل شرایط منطقه که بیشترین تعداد تقاطعات را در خود دارد ، بیشترین آمار تصادفات عابرین را ثبت نموده است. لذا در این منطقه تعداد ۱۷ تقاطع بر اساس بیشترین فراوانی تصادفات انتخاب شده است. با استفاده از نرم افزار spss و مدل رگرسیون خطی ، تاثیر مهمترین شاخص های ایمنی در تصادفات مدل سازی شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که بیشترین مقدار تصادفات عابرین پیاده به مسیر ویژه اتوبوسهای تندرو در مجاورت تقاطعات و عرض معبر های اصلی و فرعی مربوط بوده است. با بررسی و مطالعات جهانی راهکارهایی در خصوص ارتقا امکانات و افزایش ایمنی عابرین پیاده در محدوده تقاطع ها ارائه شده است.

Keywords:

تقاطع های چراغ دار , عابرین پیاده , مدل پیش بینی تصادفات , شاخص های ایمنی