ارزیابی الگوی علی تاب آوری شهرها با رویکرد دیمتل فازی، مورد مطالعه: شهرهای گرگان و شیروان

شهرها به طور چشم گیری در حال تبدیل شدن به سیستم ­های پیچیده اجتماعی، اقتصادی و محیطی هستند. هریک از سیستم­ های شهری زمانی که نتوانند با تغییرات و شرایط بحرانی خود را وفق دهند، بسیار آسیب پذیر می­شوند ازاین رو در دهه های اخیر، رویکردهای مقابله با بلایای طبیعی مفهوم جدیدی را تحت عنوان تاب آوری شهری برای آمادگی هرچه بیشتر در برابر بلایا مطرح کرده است. باوجود توجهات اخیر و استفاده فراوان از مفهوم تاب آوری در حوزه های مختلف درک نظری و عملی محدودی از این مفهوم وجود دارد ازاین رو این پژوهش باهدف تبیین الگوی علی تاب آوری شهرهای انجام شده است. تحقیق حاضر با توجه به هدف آن کاربردی ، و بر اساس روش انجام توصیفی- علی است. نمونه آماری پژوهش را ۳۵ نفر از کارشناسان و متخصصان برنامه ریزی شهری تشکیل داده­ اند. به منظور دستیابی به هدف پژوهش از فن دیمتل فازی استفاده شد. یافته­های حاصل از پژوهش نشان دهنده آن بود که بر اساس مقادیر D-R، از بین معیارهای چهارگانه تاب آوری شهری معیار کالبدی با مقدار(۹۴۳/۰) تاثیرگذارترین معیار تاب آوری شهر بود. همچنین بر اساس مقادیر D+R، معیار کالبدی با مقدار(۸۹۶/۲) به عنوان بااهمیت ترین معیار تاب آوری شهر شناسایی شد.

Keywords:

Resilience , physical resilience , social resilience , institutional resilience , economic resilience , تاب آوری , تاب آوری کالبدی , تاب آوری اجتماعی , تاب آوری نهادی , تاب آوری اقتصادی