تاثیر دینداری بر سبک زندگی (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز)

چکیده   هدف مقاله حاضر، بررسی رابطه بین دینداری و سبک­زندگی در بین دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز می باشد. چارچوب نظری این تحقیق تلفیقی از نظریات وبر،گیدنزو بوردیو بوده است. این تحقیق به صورت پیمایشی انجام شده و ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه می باشد. جامعه آماری در این تحقیق، شامل کلیه دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز است. شیوه نمونه گیری طبقه ای بوده و حجم نمونه نیز براساس فرمول کوکران۳۷۶ نفر تعیین شد. از لحاظ زمانی این پژوهش در نیمسال دوم تحصیلی ۱۳۹۴-۱۳۹۳ اجرا شده است. نتایج تحقیق نشان می دهدکه متغیر دینداری با تمامی ابعاد سبک­زندگی (شامل؛ مصرف مادی، مصرف فرهنگی- هنری، چگونگی گذران اوقات فراغت، مدیریت بدن، روابط بین شخصی) رابطه معناداری دارند. بدین صورت که بین میزان دینداری و ابعاد مصرف مادی، مصرف فرهنگی- هنری، مدیریت بدن، چگونگی گذران اوقات فراغت رابطه منفی معناداری مشاهده شده است و تنها بین میزان دینداری و بعد روابط بین شخصی رابطه مثبت برقرار است. نتایج حاصل از رگرسیون نشان می دهد که سه بعد از دینداری یعنی بعد عاطفی با ضریب بتای ۳۸/۰، پیامدی با ضریب بتای ۲۸/۰ و مناسکی با ضریب بتای ۱۳/۰ معنادار بوده­اند. این ابعاد در مجموع۴۱ درصد از تغییرات مربوط به سبک زندگی را تبیین می کنند.

Keywords:

دینداری , سبک زندگی , مصرف مادی , اوقات فراغت , مدیریت بدن