رسا صفائی نمین - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران
فائزه سعیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران
محمد شکریان - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

ارزیابی پایداری محیط شهری، به عنوان یکی از مهمترین ابزار در فرآیند برنامه ریزی توسعه پایدار بوده ولذا توجه به آن در سیاست گذاری ها و برنامه ریزی ها امری اجتناب ناپذیر است. با توجه به تغییراتهمه جانبه و سریعی که در شهرهای ایران از چند دهه گذشته شروع و در حال انجام است، ارزیابیپایداری محیط شهرها برای دستیابی به یک برنامه ریزی شهری مناسب و در عین حال همگام بامتغیرهای محیط طبیعی ضروری به نظر میرسد. مبانی نظری تحقیق و عوامل و مولفه های موثر برکیفیت محیط شهری و عناصر سازنده آن ؛و مدل ارزیابی کیفیت محیط شهری در قالب پنج مولفه اصلیکالبدی- فضایی،اجتماعی- فرهنگی،اقتصادی، زیست محیطی و حکمروایی- مدیریتی به صورت سلسله مراتبی با رویکرد از بالا به پایین ایجاد گردیده است. پژوهش از نوع توصیفی بوده و با روش کتابخانه ای وبا استفاده از کتاب و مقالات گردآوری شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد؛ عوامل توسعه در پایداریمحیط شهری باعث افزایش سطح اجتماعی،اقتصادی و سیاسی در شهر می شود، ناپایداری شهری را ازبین برده و محیط شهر را برای آیندگان حفظ می نماید. به همین دلیل در مقاله حاظر به بررسی و نقشپایداری و توسعه در محیط شهری پرداخته شده است.

توسعه، پایداری، پایداری محیط شهری، فضاهای عمومی شهری، کیفیت محیط