امین سالم قهفرخی - دکترای اجرایی مدیریت کسب و کار در گردشگری، موسسه آموزش عالی آزاد بهار
محسن رستمی - کارشناسی ارشد مدیریت جهانگردی، گرایش بازاریابی گردشگری، موسسه آموزش عالی علامه قزوینی
ساهره علیخواه - کارشناسی ارشد مدیریت جهانگردی، گرایش بازاریابی گردشگری، موسسه آموزش عالی علامه قزوینی
سیدرضا رضایی - کارشناسی ارشد مدیریت جهانگردی، گرایش برنامه ریزی توسعه گردشگری، موسسه آموزش عالی علامه قزوینی

تشکیل تیم مدیریت بحران، متشکل از مقامات ارشد که دارای صلاحیت تصمیم گیری و اجرای تصمیمات در بحرانهستند در واقع اولین گام در راستای تعریف مدیریت بحران می باشد اما مفهوم ساماندهی گروه های متنوعی از مردم درشرایط بحرانی ماهیتا بسیار مشکل ساز است. در فجایع و بحران های یک دهه اخیر شاهد آن هستیم که اختلافات وتفاوت ها در رهبری، فرهنگ و منابع موجود می تواند بر مدیریت بحران در مناطق گردشگری تاثیر مثبت یا منفی بگذارد.پژوهش پیش رو به این موضوع می پردازد که چگونه مفاهیم اجتماعی، فرهنگی و سازمانی می توانند به ما در درک بهترفرایند مدیریت بحران در مقاصد گردشگری کمک کنند و نیز پیش زمینه وضعیت کلی بحران ها مورد بررسی قرار گرفته ورابطه بین مدیریت بحران و سه مفهوم خاص: «فرهنگ ملی یا منطقه ای؛ رهبری و منابع؛ و چگونگی اثرگذاری اینمفاهیم در نحوه اجرای فرایند مدیریت بحران» با استفاده از ابعاد فرهنگی هافستید و ارائه یک مدل ترکیبی و یکپارچهشامل مفاهیم بحران و وابستگی آن به رویکردهای بین فرهنگی مورد بررسی قرار گرفته است.

مدیریت بحران، تفاوت های فرهنگی، رهبری، تصمیم گیری، مقاصد گردشگری