هویت و سیاست خارجی ایران و عربستان سعودی در یمن از منظر سازه انگاری

یمن کشوری با تاریخ کهن و جغرافیای ویژه در شبه جزیره عربستان است موقعیت جغرافیایی آن که پیوند دهنده ی دریای سرخ و اقیانوس هند از طریق تنگه استراتژیک باب المندب و همچنین همسایگی آن با عربستان و شاخ آفریقا از گذشته های دور این کشور را در کانون توجهات و نفوذ قرار داده است و جنگ ها و درگیری ها و بحران های زیادی را در طول تاریخ به این کشور تحمیل کرده است. در این میان سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی به عنوان دو کشور مهم و کلیدی در منطقه خاورمیانه در قبال یمن حائز اهمیت می باشد. از این رو، این مقاله در پی پاسخگویی به این سوال اصلی است که «علل و انگیزه های جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی برای نقش آفرینی و تاثیرگذاری بر عرصه ی تحولات یمن چیست؟». این پژوهش با بهره گیری از نظریه ی سازه انگاری و مفاهیم بنیادین این نظریه یعنی هویت و نقش و اهمیت آن در تعریف منافع ملی و رفتار سیاست خارجی این فرضیه را مطرح می کند، «دو کشور ایران و عربستان سعودی هم به دلیل بسترهای هویتی متفاوت و هم به دلیل پیگیری اهداف و منافع ایدئولوژیک (غیر مادی) و استراتژیک (امنیتی)، خواهان نقش آفرینی و جهت دهی به تحولات یمن هستند». بنابراین این مقاله با استفاده از روش پژوهشی تحلیلی تببیینی و با استفاده از شیوه گردآوری مطالب به صورت کتابخانه ای در پی پاسخ به سوال اصلی و آزمون فرضیه مطرح شده می باشد.

Keywords:

ایران , عربستان , یمن , سیاست خارجی , سازه انگاری و هویت.