امیرحسین حیدری - کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد صفادشت تهران ایران
ایوب قربانی - کارشناسی ارشد حسابداری دانشگاه قم ایران

ساختار کنترل داخلی یک سازمان شامل سیاست ها و روش هایی است که برای تامین اطمینان نسبی از دستیابی به هدف های سازمانی به وجود می آید. اطمینان نسبی بدان معنی است که هیچ ساختار کنترل داخلی ایده آل نیست و مخارج داخلی یک واحد تجاری نباید بیش از منافع مورد انتظار آن باشد. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر افشای اطلاعات مدیریتی و حسابرسی بر بهبود کنترل های داخلی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. به منظور حصول اهداف و آزمون فرضیه های تدوین شدهف محقق ضمن انتخاب ۱۲۲ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از نمونه گیری به روش حذف سیستماتیک برای یک قلمروی زمانی شش ساله از ابتدای سال ۱۳۹۱ تا پایان سال ۱۳۹۶ به انجام آزمون فروض کلاسیک پرداخت. یافته های تحلیل، ضمن استفاده از رگرسیون خطی چند متغیره با استفاده از داده های تابلویی و روش اثرات ثابت، حاکی از این امر بود که افشای اطلاعات مدیریتی و حسابرسی بر بهبود کنترل های داخلی؛ تاثیر مثبت و معناداری دارد.

افشای اطلاعات مدیریتی، افشای اطلاعات حسابرسی، کنترل های داخلی