مدیریت و پهنه بندی خطر خشکسالی با استفاده از شاخص بارش استاندارد (SPI‍)(مطالعه موردی :استان گلستان)

خشکسالی عبارتست از کمبود رطوبت مستمر و غیرطبیعی. درتعریف ، واژة مستمربیانگر زمان آغاز تا پایان خشکسالی یا زمان تداوم و واژة غیرطبیعی به انحراف یا نوسان منفی نسبت به شرایط میانگین طبیعی دلالت دارد.در خشکسالی چهار ویژگی عمده مورد مطالعه قرار می گیرد که عبارتند از شدت ، مدت، فراوانی و گستره خشکسالی که هدف از این تحقیق تعین شدت و مدت و گستره خشکسالی در استان گلستان می باشد. به منظور بررسی و پهنه بندی خشکسالی ، شاخصهای متنوعی ابداع شده است . یکی از این شاخصها ، شاخص بارش استاندارد (SPI) می باشد که روشی ساده و عملی است و اساس این شاخص ، مقادیر بارندگی می باشد. جهت بررسی خشکسالی از 13 ایستگاه واقع در داخل و خارج حوزه با طول دوره آماری مشترک 20 ساله (1380-1360) در مقیاس زمانی سالانه استفاده گردید.نتایج بررسی نشان می دهد که کمترین مقدار SPI مشاهده شده و شدیدترین خشکسالی در ایستگاه تقی آباد در سال ( 1365 -1364 ) واقع در غرب استان بوده وبیشترین مقدار مشاهده شده SPI و شدیدترین ترسالی در سال ( 1377-1376) مربوط به ایستگاه گالیکش در شرق استان گلستان می باشد. بیشترین تداوم خشکسالی مربوط به سال (1380-1379) می باشد در این سال تقریبا تمامی استان دچار خشکسالی شده است. وضعیت خشکسالی ازسال1364 به بعد روال منظمی داشته و هر سه سال یکبار خشکسالی در استان تکرار می شود در واقع این پیش بینی کمک زیادی در زمینه مدیریت خشکسالی در استان می نماید.

Keywords:

پهنه بندی خشکسالی , SPI , ویژگیهای خشکسالی , GIS , استان گلستان