فرهاد یزدانی مهر
علیرضا آل سعیدی
امید مهدیار

بهبود قابلیت اطمینان در شبکه، یکی از چالش های مهم در شبکه های توزیع قدرت است. روش های گوناگونی برای افزایشقابلیت اطمینان در شبکه وجود دارد. یکی از این روشها، کاهش خطا در شبکه قدرت است. خطاهای موجود در شبکه را میتوانبه دو دسته تقسیم کرد. اول، خطاهای سیستمی؛ این خطاها، به دلیل ایجاد خطا و نقص در تجهیزات شبکه به وجود می آیند.دسته دوم خطاها، خطاهای اپراتوری است. این خطاها به دلیل اشتباه اپراتورهای شبکه به وجود می آیند. در این پایان نامه، ما بهبررسی خطای سیستمی میپردازیم. روش آزمون کای دو برای تشخیص خطای سیستمی استفاده کردیم و سپس روش آزمونکای دو مینیمم را پیشنهاد دادیم. مزیت روش کای دو مینیمم این است که در صورتی که مجموعه داده های ما کم باشد، دقتبیشتری نسبت به روش کای دو خواهد داشت. همچنین، در روش کای دو مینیمم، محدودیت فرض تهی نداریم. در ادامه، بهمنظور کاهش پیچیدگی محاسبات و همچنین نمایش نتایج در دو بعد، از مقیاس بندی چند بعدی (MDS) استفاده کردیم. بهطور کلی، در بیشتر مواقع، با آزمون کای دو یا کای دو مینیمم تنها میتوان وجود خطا در شبکه را تشخیص داد. بنابراین مابرای تشخیص محل خطا از الگوریتم حداقل مربعات وزن دار (WLS) استفاده کردیم. در پایان، روش خود را با روش احتمالاتیمقایسه کردیم. نتایج شبیه سازی نشان داد که روش ما دارای قابلیت اطمینان و دقت بیشتری است.

قابلیت اطمینان، خطای سیستمی، چای اسکور، دقت و سرعت