بررسی اثر محافظتی نانوذره کیتوزان- آلژینات حاوی کورکومین در برابر استرس اکسیداتیو حاصل از نانوذره نیکل اکسید در ماهی Carassius auratus

نانوذرات اکسید فلزی از جمله پرکاربردترین ترکیبات در بین نانوذرات هستند و افزایش استفاده از نانوذرات اکسید نیکل نیاز به درک بهتر از تاثیر بالقوه آنها بر موجودات مختلف دارد. پیش بینی می شود که موجودات آبزی به عنوان هدف های اصلی نانوذرات آزاد شده در محیط باشند، با این حال سمیت نیکل به خصوص نانوذره اکسید نیکل در آبزیان به خوبی مطالعه نشده است. این پژوهش با هدف بررسی اثر اکسیدانتی نانوذره اکسید نیکل و همچنین اثر آنتی اکسیدانی نانوذره کیتوزان- آلژینات حاوی کورکومین در ماهی goldfish می باشد. در این مطالعه از ۵ گروه ماهی برای انجام آزمایشات با تیمارهای ۴ هفته ای استفاده شد. گروه های مورد مطالعه شامل گروه شاهد، گروه تیمار با نانوذره اکسید نیکل و ۳ گروه تیمار همزمان نانوذره اکسید نیکل و نانوذره آلژینات- کیتوزان حاوی کورکومین بودند. پس از پایان دوره نمونه های کبد جدا و جهت بررسی آسیب های اکسیداتیو جمع آوری شدند. سطح آنتی اکسیدان تام، MDA، گلوتاتیون و آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز، گلوتاتیون S- ترانسفراز و سوپراکسیددیسموتاز در تمام گروه ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تیمار با نانوذره اکسید نیکل سبب کاهش سطح آنتی اکسیدان تام و افزایش سطح MDA در گروه تیمار با نانوذره اکسید نیکل شد، اما گروه هایی که نانوذره آلژینات- کیتوزان حاوی کورکومین را در کنار نانوذره اکسید نیکل دریافت نمودند پارامترهای آنتی اکسیدانی بهتری را از خود نشان دادند. این نتایج شواهد محکمی از القای استرس اکسیداتیو سلولی ناشی از قرار گرفتن در معرض نانوذره اکسید نیکل و همچنین اثر محافظتی نانوذره آلژینات کیتوزان حاوی کورکومین را نشان داد.

Keywords:

اثر محافظتی , نانوذره کیتوزان- آلژینات , کورکومین , استرس اکسیداتیو , نانوذره نیکل اکسید ماهی Carassius auratus