دستگاه ونتیلاتور و بیماران اختلال دستگاه تنفس

ونتیلاتور یک دستگاه مکانیکی اتوماتیک است که برای ورود و خروج گاز به داخل ریه ها طراحی شده است.عملکردونتیلاتور به این صورت است که در ابتدا یک لوله از طریق دهان یا بینی در نای بیمار گذاشته می شود و در موارد استفادهطولانی از دستگاه یک سوراخ در ناحیه جلوی گردن روی نای و یک لوله درون نای گذاشته و دستگاه به آنجا وصل می شود وعمل اکسیژناسیون (اکسیژن رسانی) و تهویه را انجام می دهد. در واقع وظیفه ی اصلی دستگاه ونتیلاتور عمل اکسیژناسیونبه ریه و کمک کردن در از بین بردن کربن دی اکسید از ریه ها (انجام عمل تهویه) است. ونتیلاتور به بیمارانی که اختلال درسیستم تنفسی دارند کمک می کند و عمدتا در بیماری های قلبی و ریوی و معمولا در بخش های NICU_CCU_ICU واورژانس به دستگاه ونتیلاتور نیاز داریم. این دستگاه به طور کلی به دو دسته ی حجمی و فشاری تقسیم می شود.ونتیلاتورحجمی_ حجم ثابتی از گاز را بدون توجه به فشار مورد نیاز در هر نفس به بیمار می رساند. در ونتیلاتورهای فشاریهدف_ رسیدن به فشاراز قبل تعیین شده با کمک حجمی از گاز است که توسط دستگاه داده می شود و در نتیجه مقدارگازی که در هر نفس داده می شود با نفس بعدی متفاوت است اما حداکثر فشار ثابت می ماند. دستگاه ونتیلاتور مانند هردستگاه دیگر پزشکی مزایا و معایبی دارد. از مزایای آن می توان به این موارد اشاره نمود: ۱- اصلاح اکسیژناسیون در بیماریهای مزمن انسداد ریه ۲- کاهش نیاز به sedative و شل کننده ی عضلانی ۳- کاهش کار تنفسی و غذا خوردن و صحبتکردن در هنگام استفاده از آن و استفاده آسان در منزل. و از معایب آن می توان به این موارد اشاره نمود: ۱- مشکلاتانتوباسیون و پنوموتوراکس و ابتلا به عفونت های ریوی ۲- استریل نمودن و انجام مراقبت های پرستاری مشکل است. ۳-کاهش تحرک بیمار و ابتلای بیمار به عوارض ناشی از بی حرکتی .به طور کلی می توان گفت معایب این دستگاه به دلیل عدمشناخت و اطلاع ناکافی و عدم استفاده صحیح از آن است. هدف این مقاله شرح اطلاعات کافی و مراقبت ها و دستورالعملهای پزشکی (گایدلاین ها) است تا ارتقای کیفیت و کمیت در مراقبت های پزشکی و پرستاری صورت گیرد.

Keywords:

دستگاه ونتیلاتور , دستگاه تنفس , ریه , اکسیژناسیون , تهویه