پیش بینی سلامت اجتماعی بر اساس هیجان طلبی و تاب آوری

سلامت اجتماعی نوعی ارزیابی رفتارهای معنی دار مثبت و منفی فرد در ارتباط با دیگران تعریف و آن را یکی از اساسیترین شاخص های سلامت هر کشوری معرفی میکنند بطوریکه به کارایی فرد در جامعه منجر می گردد. هدفپژوهش حاضر پیش بینی سلامت اجتماعی از طریق هیجان طلبی و تاب آوری در دانش آموزان دختر پایه ششم شهرشادگان بود. روش پژوهش همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دختران پایه ششم شهر شادگان بودند کهتعداد ۲۰۰ نفر از آنان به روش داوطلبانه انتخاب شدند. در پژوهش حاضر برای جمع آوری داده ها از مقیاس سلامتاجتماعی کییز( ۲۰۰۴ )، تاب آوری کانر و دیویدسون ( ۲۰۰۳ ) و هیجان طلبی زاکرمن( ۱۹۸۷ ) استفاده شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. یافته ها نشان داد بین هیجان طلبی با سلامتاجتماعی رابطه منفی معنادار و بین تاب آوری و سلامت اجتماعی رابطه مثبت وجود دارد. تحلیل رگرسیون چند متغیرینشان داد که متغیر تاب آوری به صورت مثبت و هیجان طلبی به صورت منفی سلامت اجتماعی را پیش بینی کردند. ضمناتاب آوری نسبت به هیجان طلبی نقش مهم تری در پیش بینی سلامت اجتماعی را دارد. براساس نتایج این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که تاب آوری و هیجان طلبی میتوانند در کاهش و افزایش سلامت اجتماعی دختران پایه ششم نقشداشته باشند.

Keywords:

هیجان طلبی , تاب آوری , سلامت اجتماعی