زهرا فرمانی - Graduate of Master of Psychology, Shiraz University, Iran
عبدالعزیز افلاک سیر - Department of Psychology, Shiraz University, Iran

هدف: هدف پژوهش تعیین نقش الگوهای ارتباطی خانواده، ­­(جهت­ گیری گفت­ و شنود و جهت­ گیری همنوایی) بر سازگاری زناشویی بود. روش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری دانشجویان زن متاهل دانشگاه شیراز در سال ۱۳۹۷ بود که ۲۵۲ نفر از دانشجویان زن متاهل دانشگاه شیراز به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه الگوهای ارتباطات خانواده فیتزپاتریک و ریچی، (۱۹۹۰) و سازگاری زناشویی اسپانیر، (۱۹۷۶) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های آمار توصیفی و تحلیل رگرسیون چندگانه هم زمان استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون حاکی از آن بود که از بین خرده مقیاس­های ابزار تجدید نظر شده الگوهای ارتباطات خانواده جهت­گیری گفت­و­شنود رابطه مثبت و معناداری با سازگاری زناشویی دارد و آن را به صورت مثبت پیش­بینی می­کند. نتیجه گیری: می­توان گفت که الگوهای ارتباطی خانواده به عنوان عامل­هایی کلی می­توانند پیش­بینی کننده­های معناداری از سازگاری زناشویی باشند.

Marital adjustment, family communication patterns, سازگاری زناشویی, الگوهای ارتباطی خانواده