به منظور بررسی اثرکشت مخلوط ذرت و لوبیا چشم بلبلی بر رشد و عملکرد دانه آنها و نیز کنترل علفهای هرز، این تحقیق به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با ۳ تکرار در سال زراعی۱۳۹۱ در منطقه گتوند انجام شد. در این آزمایش دو فاکتور تراکم و نسبت اختلاط برای بررسی در نظر گرفته شد. آزمایش با استفاده از روش جایگزینی با نسبت اختلاط ۱:۱ (%۵۰ ذرت + %۵۰ لوبیا)، ۱:۲ (%۶۷ ذرت + %۳۳ لوبیا) ، ۲:۱ (%۳۳ ذرت + %۶۷ لوبیا) و افزایشی (%۱۰۰ ذرت + %۲۰ لوبیا)، (%۱۰۰ ذرت + %۱۰ لوبیا)، (لوبیا %۱۰۰)، (ذرت%۱۰۰) و تراکم مطلوب و بیشتر از مطلوب ذرت هیبرید ۶۴۰ NS (۷۵ و ۹۰ هزار بوته در هکتار) و برای لوبیا چشم بلبلی رقم محلی (۱۵۰ و ۲۰۰ هزار بوته در هکتار) در نظر گرفته شد. اثر کشت مخلوط و تراکم گیاه زراعی بر تعداد علف هرز معنیدار نبود اما میزان ماده خشک علفهای هرز را کاهش داد. بیشترین مادهی خشک علف هرز با ۷۴۲ گرم در متر مربع به کشت لوبیای خالص و کمترین آن با ۲۵۳ گرم به تیمار %۱۰۰ ذرت + %۲۰ لوبیا تعلق داشت که بیانگر برتری سیستم کشت مخلوط نسبت به سیستم تک کشتی در کنترل علف هرز است. هم چنین نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه در ذرت به میزان۱۴۲۳۰ کیلو گرم در هکتار از کشت خالص ذرت و کشت %۱۰۰ ذرت + %۱۰ لوبیا به میزان ۸۹۱۲ کیلوگرم در هکتار به دست آمد. بیشترین عملکرد لوبیا نیز به میزان۳۰۱۴ کیلوگرم در هکتار به تیمار %۳۳ ذرت+ %۶۷ لوبیا در تراکم بالای مطلوب به دست آمد.

روش افزایشی, کشت مخلوط, وزن علف هرز