به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت ماش به عنوان کود سبز و سطوح مختلف کود فسفر و نیتروژن بر ضریب استهلاک نوری و عملکرد دانه ی گندم رقم چمران این آزمایش در سال زراعی۹۰-۱۳۸۹ به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصافی با سه تکرار در شهرستان دزفول اجرا شد. دو تاریخ کاشت کود سبز ماش شامل ۱۰ تیرماه و ۲۰ مردادماه به همراه کرت آیش به عنوان کرت اصلی در نظر گرفته شدند. سه سطح کود نیتروژن (صفر، ۶۰ و ۱۲۰ کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) و سه سطح کود فسفر (صفر، ۴۵ و ۹۰ کیلوگرم فسفر خالص در هکتار) به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کاشت ماش به عنوان کود سبز باعث افزایش میزان مواد آلی و عناصر معدنی موجود در خاک شد. بیشترین ضریب استهلاک نوری گندم به تیمار تاریخ کاشت ماش در ۱۰ تیرماه اختصاص داشت. افزایش نیتروژن باعث افزایش معنی دار ضریب استهلاک نوری شد. استهلاک بیشتر نور توسط سایه انداز گندم در سطوح بالای نیتروژن به دلیل افزایش شاخص سطح برگ بود. کشت کود سبز ماش در تاریخهای ۱۰ تیرماه و ۲۰ مردادماه باعث افزایش عملکرد دانه نسبت به تیمار آیش به میزان ۳/۱۵ و ۱/۳ درصد شد. بیشترین عملکرد دانه به ترکیب تیماری ۱۲۰ کیلوگرم نیتروژن و ۹۰ کیلوگرم فسفر در تاریخ کاشت کود سبز دهم تیرماه تعلق داشت. به طورکلی، نتایج این پژوهش نشان داد که کاشت ماش جهت استفاده به عنوان کود سبز در تاریخ ۱۰ تیرماه باعث افزایش عملکرد دانه ی گندم نسبت به شرایط آیش شد. به نظر میرسد، استفاده از کودهای سبز و معدنی به طور همزمان باعث افزایش جذب کودهای معدنی، استفادهی بیشتر گندم از عناصر غذایی موجود در کودهای سبز و افزایش میزان جذب تابش برای متابولیسم این عناصر شد.

کودهای شیمیایی, ضریب استهلاک نوری, ماش