به کارگیری موثرترین، روش کنترل علف­­های هرز چه از نظر پایداری محیط زیست و چه از نظر افزایش عملکرد محصول زراعی و همچنین مقاومت علف­های هرز به علف­کش­ ­ها ضروری است. بدین منظور آزمایشی در سال زراعی ۱۳۸۸ در منطقه عقیلی واقع در شمال شهرستان گتوند اجرا گردید. این آزمایش در قالب طرح کرت های خرد شده با پایه بلوک­های کامل تصادفی در ۴ تکرار انجام شد. رقم مورد استفاده ذرت سینگل کراس۷۰۴ بود.۳ سطح کولتیواسیون، یک­بار،دوبار و بدون کولتیواسیون به عنوان عامل اصلی و کنترل علف های هرز با علف کش در ۴ سطح ( اکوئیپ، کروز، آترازین+ لاسو وشاهد) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد.  نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین تیمارها از نظر عملکرد اقتصادی ، بیولوژیکی و شاخص برداشت اختلاف معنی­دار وجود داشت. نتایج آزمایش نشان داد که بیشترین کنترل علف­های هرز و به تعقیب آن بالاترین عملکرد به میزان ۴۷/۱۵ تن در هکتار متعلق به تیمار کروز + یک بار کولتیواسیون و کمترین عملکرد به میزان ۶۵/۱۰ تن در هکتار مربوط به تیمار آترازین+لاسو+یک بار کولتیواسیون بوده است.

ذرت, کنترل تلفیقی, علف های هرز