بررسی محلول پاشی عناصر میکرو المنت بر عملکرد ذرت سینگل کراس ۷۰۴ ،تحت تنش خشکی درمنطقه سهراب اباد

تنش خشکی از مهم ترین عوامل محیطی کاهش رشد و عملکرد بسیاری از گیاهان زراعی به خصوص در مناطق خشک و نیمه خشک دنیا محسوب می شود تنش های محیطی عامل بسیار مهمی و کاهنده پتانسیل تولیدات گیاهی محسوب می شود ، به طوری که در اثر تنش ها متوسط عملکرد گیاهان به کمتر از ۱۰ تا ۲۰ درصد پتانسیل واقعی آنها می رسد. .با تکمیل مصرف عناصر غذایی کم مصرف از طریق محلول پاشی، میتوان وضعیت رشد گیاه را در شرایط تنش بهبود بخشید. به منظور بررسی اثر محلول پاشی میکروالمنت های روی ، آهن و منگنز بر عملکرد ذرت دانه ای سینگل کراس ۷۰۴ ،در شرایط تنش کمبود آب در سال ۱۳۹۶ در منطقه نوک اباد اجرا گردید . آزمایش مزرعه ای در قالب کرتهای خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی در۳ تکرار بود . عامل فرعی : F شامل محلول پاشی چهار سطح :F۱ بدون محلولپاشی ( شاهد) ، :F۲ سولفات روی ، :F۳سولفات آهن و :F۴ سولفات منگنز و عامل اصلی: I شامل تنش خشکی در سه سطح آبیاری ،:I۱ آبیاری در حد معمول ( شاهد ) ،:I۲ قطع آبیاری در مرحله گرده افشانی و:I۳ قطع آبیاری در مرحله پرشدن دانه ها بود . نتایج نشان دادند که تنش کم آبی سبب کاهش ارتفاع بوته، وزن صد دانه ، عملکرد اقتصادی ، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت گردید . بیشترین ارتفاع بوته ، وزن صد دانه ، عملکرد اقتصادی و عملکرد بیولوژیک در محلولپاشی آهن به دست آمده است و کمترین عملکرد آنها مربوط به تیمار شاهد ( عدم محلولپاشی ) بود . به طور کلی مقایسه میانگین اثر محلول پاشی در این مطالعه نشان داد که به ترتیب سولفات آهن و سولفات منگنز بهتر بودند .نتایج نشان می دهد که بین تیمارهای آزمایش از نظر عملکرد دانه در سطح %۱ اختلاف معنی دار وجود دارد . بیشترین عملکرد اقتصادی و بیولوژیک مربوط به آبیاری معمولی و محلول پاشی سولفات آهن می باشد. عملکرد بیولوژیک با ارتفاع گیاه ، وزن صد دانه و در سطح آماری %۱ معنی دار شده است.

Keywords:

ذرت , تنش خشکی , محلول پاشی , روی , آهن و منگنز , عملکرد .