بررسی اثرات مخرب گردشگری روستایی در حوزه فرهنگی وزیست محیطی درمناطق روستایی(مطالعه موردی: دهستان احمد آباد، بخش تخت سلیمان، شهرستان تکاب، استان آذربایجان غربی)

گردشگری روستایی به عنوان یکی از راه کار های مهمی هست که می تواند نقش مهمی در جهت توسعه پایدار روستایی ایفا نماید و ارتباط تنگا تنگی با بخش های مختلف روستایی از جمله بخش های اقتصادی، فرهنگی، زیست محیطی و اجتماعی دارد و در مقابل نیز اگر مدیریت علمی و هدفمند پشتوانه گردشگری روستایی نباشد می تواند اثرات زیانباری در جامعه روستایی به ویژه در حوزه فرهنگ و محیط زیست بگذارد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثرات مخرب گردشگری روستایی درحوزه های فرهنگی و زیست محیطی مناطق روستایی دهستان احمد آباد از توابع بخش تخت سلیمان شهرستان تکاب می باشد. روش تحقیق در این پژوهش از ترکیب روشهای اسنادی و پیمایشی و جمع آوری اطلاعات با استفاده از تکنیک مصاحبه حضوری مستقیم و تکمیل پرسشنامه صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق ساکنان ۳روستای قینرجه، احمدآباد علیا و آق اطاق از دهستان احمد آباد که منطقه گردشگری می باشد بر حسب قواعد نمونه گیری تصادفی انجام پذیرفته است. برای تجزیه و تحلیل روابط بین متغیرها از آزمونهای t تک نمونه ای و تحلیل رگرسیون استفاده شده است. نتایج تحقیقات نشان میدهد در مدل برازش رگرسیونی، ضریب تعیین برابر با (۰.۸۳۵)، و در سطح ۹۹ درصد معنادار بوده است که نشاندهنده ی اثرات معکوسی گردشگری روستایی بر ابعاد متغیرهای مستقل تحقیق داشته است. مقادیر در فرهنگی (۰.۰۴۳) ومحیطی (۰.۰۵۴) می باشد. اگر مسئولین امر برنامه ریزی های دقیق و اصولی طرح ننمایند گردشگری روستایی به دلیل ظرفیت های بالای اشتغال و درآمدزایی میتواند اثر منفی در منطقه داشته باشد و موجب خسارتهای فرهنگی و زیست محیطی در منطقه ایجاد کند.

Keywords:

گردشگری روستایی , آثار فرهنگی , آثار زیست محیطی , اثرات مخرب , احمد آباد