حسین عابددوست
نادر زالی
سامان ابی زاده

المان­های شهری به عنوان بخشی از گرافیک شهری مجموعه­ای از نشانه­ های شمایلی را به تنهایی یا در ترکیب با نشانه­های نوشتاری سازمان دهی شده به شیوه تایپوگرافی دربر می­گیرد. پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که نقش گرافیک شهری در گسترش فرهنگ رضوی چیست و تاثیر المان­های رضوی در انتقال معنا را با رویکرد نوستالژی و آیکون پدیده، چگونه می­توان تحلیل کرد. هدف تحقیق شناسایی نقش گرافیک شهری در توسعه فرهنگ رضوی در محیط شهری با تاکید بر تحلیل المان­های رضوی است. فرضیه تحقیق امکان انتقال مفاهیم ارزشی ارتباط با امام هشتم (ع) و ایجاد حس همبستگی و دل بستگی مذهبی در فضای شهری با کاربرد المان رضوی به عنوان بخشی از گرافیک شهری است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی است. روش گردآوری مطالب ترکیبی از مطالعات کتابخانه­ای و مشاهدات میدانی است. تجزیه تحلیل داده­ها کیفی است. بر اساس نتایج تحقیق المان­های رضوی با نشانه­های تصویری و نوشتاری همراه اند. این نشانه­ها انتقال پیام اعتقاد به امام هشتم (ع) را به شکل معنای صریح و معانی ضمنی بر عهده دارند. نوستالژی یکی از تمهیدهای مورداستفاده طراحان برای ایجاد ارتباط حسی با مخاطب شیعه است. نوستالژی زمینه اتصال ذهن مخاطب با مکان و زمانی فراتر از مکان شهری المان را فراهم می­کند. مکان ایده آل مقصد، حرم رضوی و ارتباط با امام هشتم است. حجم­های رضوی آیکون­هایی هستند که از حالت مکانیکی و یخ زده خارج شده و ظهور آیکون پدیده را نشان می­دهند. آیکون پدیده مفهوم اتصال معنوی با امام هشتم (ع) است.

Urban graphics, Razavi culture, nostalgia, icon-phenomenon., گرافیک شهری, فرهنگ رضوی, نوستالژی, آیکون پدیده