زهره عطار عباسی
علیرضا عینی فر
منوچهر فروتن
محمدمهدی سروش

ژرفای مفهوم تهی دامنه­ تاثیرات آن را از حوزه فلسفه تا علوم مختلف و حتی انواع هنر گسترانیده و غیبت آن، جایگاهی رمزآلود بدان بخشیده است. در معماری به دلیل اهمیت اثر فضا و اجزا معماری بر رفتار، تهی نقش پر رنگ­تری می­یابد که به نظر می­رسد در معماری معاصر کمتر بدان پرداخته شده­ است. چنانچه از تهی، بدون توجه به معنای پنهانش، به عنوان «فضای خالی» یاد می­شود و حال آنکه همه­ فضاها در معماری خالی هستند و در غیر این صورت توده به حساب می­آمدند. تحقیق حاضر، با توجه به مفهوم تهی در معماری و تاثیرات آن بر رفتار، ویژگی­های کالبدی و معنایی تهی و اثربخشی آنها بر روابط اجتماعی افراد را مورد تحلیل و بررسی قرار می­دهد. اینکه مولفه­های کالبدی و معنایی تهی چه تاثیری بر مولفه های اجتماعی فضا دارند؟ به عنوان اصلی­ترین سوال تحقیق مطرح می گردد. دستیابی به الگوی جامع در زمینه چگونگی استفاده از ویژگی های تهی در جهت بهبود کیفیتهای فضایی همچنین افزایش و یاکنترل تعاملات اجتماعی در محلها و موقعیتهای متفاوت، به عنوان هدف تحقیق مد نظر قرار گرفت. بنابراین پیوستگی حاصل از تهی به عنوان متغیر مستقل و تعاملات اجتماعی حاصل از آن به عنوان متغیر وابسته معرفی گردید. به دنبال پی­ریزی روش تحقیق ترکیبی کمی – کیفی آمایش اولیه در پنج کاربری مختلف و آمایش اصلی، در سه کاربری مختلف، بصورت توزیع پرسشنامه، مشاهده دقیق و مصاحبه در محل صورت گرفت. اطلاعات بدست آمده به روش کیفی و تحلیل اطلاعات به روش کمی و با استفاده از نرم افزار Smart PLS  انجام گرفت. نتایج حاصل از تحلیل ها نشان می­دهد، مولفه­های کالبدی و معنایی تهی، در قالب پیوستگی فضایی، تمایلات اجتماعی میان افراد را در مکان هایی با کاربری غیر­رسمی افزایش داده ­است.

void, Spatial Cohesion, Social Interactions, Behavioral place., تهی, پیوستگی فضایی, تعاملات اجتماعی, مکان رفتار.