بررسی رابطه ویژگی شخصیتی و فرسودگی تحصیلی

رشد و بالندگی هر جامعه ای مرهون نظام آموزشی آن جامعه است، بر این اساس، همه ساله کشورها مبالغ قابل توجهی از درآمد ملی خود را صرف آموزش و پرورش می کنند، اما بعضی از عوامل وجود دارند، که موجب به هدر رفتن بخشی از این سرمایه گذاری ها می شوند، علاوه بر ضایع شدن درآمد ملی، اصلی ترین سرمایه های کشور، یعنی دانش آموزان نیز بعنوان مهمترین منبع استعداد و تولید از بین می روند و کارآیی خود را از دست می دهند. برای پیدا کردن علل یک مشکل، به ویژه مشکلات انسانی و اجتماعی تنها نمی توان به یک علت بسنده کرد، زیرا پدیده های اجتماعی همانند یک زنجیره با یکدیگر پیوند دارند و در به وجود آمدن یک مشکل دخیل هستند، بنابراین برای یافتن علل افت تحصیل، باید مسائل گوناگونی همچون: هوش، انگیزه، هدف، توجه، عوامل جسمانی و روان شناختی، شرایط عاطفی و امنیتی خانواده و ... مورد توجه قرار گیرد. (بیابانگر، ۱۳۸۶) از بین همه عوامل موثر در عملکرد تحصیلی، در این پژوهش به دو عامل فرسودگی تحصیلی و بیماری های روانی در تحصیل دانش آموزان پرداخته شده است. بیماری های روانی بالطبع با مختل کردن سازمان شناختی افراد، عملکرد فرد را از نظر درسی تضعیف کرده و همچنین باعث فراهم آمدن شرایط فرسودگی تحصیلی می شود، که این خستگی و فرسودگی باعث رشد حس و نگرش بدبینانه و بدون حساسیت به مطالب درسی، احساس بی کفایتی و ضعف در امور تحصیلی می شود.

Keywords:

ویژگی شخصیتی , فرسودگی تحصیلی