نقش خودپنداره، عزت نفس و خوش بینی در مداخله های روان شناسی مثبت در دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر مداخله روان شناسی مثبت نگر بر عزت نفس، خودپنداره و خوش بینی تحصیلی در دانش آموزان راهنمایی شهر اهواز است. بنابراین ۴۰ دانش آموز دختر و پسر دوره راهنمایی شهر اهواز در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ که اختلال یادگیری داشتند به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با انتساب تصادفی در یکی از گروه های آزمایشی یا کنترل قرار گرفتند. طرح پژوهشی از نوع آزمایشی بود که آزمودنی ها پس از گمارش تصادفی در گروه مداخله و گروه گواه قرار گرفتند. به سوالات پرسش نامه عزت نفس و خود پنداره و خوش بینی پاسخ دادند. سپس آزمودنی ها در گروه کنترل در مداخله آموزش روان شناسی مثبت نگر قرار گرفتند و نمره نیمسال دوم به عنوان نمرات پس آزمون درنظر گرفته شده است. تحلیل آماری نشان داد میانگین خود پنداره، عزت نفس و خوش بینی آزمودنی های گروه آزمایشی به گونه ای معنادار بالاتر از میانگین این متغیرها در آزمودنی های گروه کنترل بود. نتیجه گیری این پژوهش نشان داد که مداخله روان شناسی مثبت نگر به عزت نفس و خود پنداره و خوش بینی تحصیلی دانش آموزان راهنمایی شهر اهواز تاثیر معناداری دارد.

Keywords:

روان شناسی مثبت نگر , خودپنداره , عزت نفس , خوش بینی , شهر اهواز