ایوب اسماعیل نژاد نودهی - دانشجوی دکتری زبان شناسی همگانی/ واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
بهروز محمودی بختیاری - دانشیار هنرهای نمایشی/ دانشگاه تهران، تهران، ایران
نرجس بانو صبوری - دانشیار زبان شناسی همگانی/ دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
زهرا ابوالحسنی چیمه - دانشیار زبان شناسی/ پژوهشکده تحقیق و توسعه علوم انسانی، سمت، تهران، ایران

پژوهش حاضر یک بررسی رده­شناختی در خصوص عنصر زبانی واژه بست در زبان­ های تاتی و تالشی است. در این پژوهش، سعی بر آن است تا با توجه به خویشاوندی دو زبان تاتی و تالشی و نیز دیدگاه­های گوناگون در طبقه ­بندی عنصر واژه ­بست و بهره­ وری متفاوت گویش­ها و زبان­های ایرانی از این عنصر زبانی، با یک بررسی رده­ شناختی، تنوع حضور واژه ­بست در این دو زبان و جایگاه واژه ­بست در جملات برگرفته از این زبان­ها مشخص شود. بدین منظور، واژه­ بست های تاتی و تالشی بر اساس پرسشنامه رده­ شناختی موسسه ماکس پلانک در باب رده ­شناسی واژه ­بست تحلیل شده ­اند. نتایج این پژوهش بیانگر یکسان بودن ویژگی­های کلی این دو زبان و نیز تفاوت های میان واژه بست­های آن ها به لحاظ تنوع حضورعنصر واژه بست و ویژگی ­های مقوله ای این عنصر زبانی در هر یک از آن ها است. ویژگی خاص واژه ­بست­ها همچون تکیه، ترتیب، شکاف و نقش آن ها در جمله، جایگاه واژه ­بست و ویژگی حرکت این عنصر نیز در هر دو زبان یکسان است و جایگاه دوم برای واژه ­بست و تبعیت از قانون واکرناگل در تاتی و تالشی مشهود است.

رده شناسی, واژه بست, پیش بست, پی بست, واکرناگل