پتانسیل سنجی بهره برداری از مزارع خورشیدی مبتنی بر فاکتورهای اقلیمی: مطالعه موردی استان ایلام

انرژی­خورشیدی یکی از انواع منابع انرژی­تجدیدپذیر می­باشد که با توجه به موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی استان ایلام، می­تواند مورد استفاده قرار گیرد. هدف این مقاله، ارزیابی و شناسایی مناطق مستعد و دارای پتانسیل بالا جهت بهره­برداری از انرژی خورشیدی در استان ایلام می­باشد. با توجه به ضرورت لحاظ نمودن محدودیت­های فنی، اقتصادی، اجتماعی و زیست­محیطی؛ به منظور شناسایی مناطق غیرقابل بهره­برداری لایه­های رقومی مربوط به محدودیت­های تعریف­شده اعم از حداقل فاصله از مناطق حفاظت شده، حداقل فاصله از مناطق مسکونی، حداقل فاصله از خطوط انتقال و ... در محیط نرم­افزار GIS تهیه می­گردد و با استفاده از روی­هم قراردادن این لایه­ها با منطق AND نقشه نهایی مربوط به مناطق غیرقابل بهره­برداری استان تهیه می­گردد. در ادامه به منظور ارزیابی قابلیت مناطق قابل بهره­برداری، پس از شناسایی و تعریف ۴ دسته معیاراصلی و ۱۱ زیرمعیار مربوطه؛ وزن نسبی این معیارها و زیرمعیارها با استفاده از تکنیک FAHP و براساس نظرات گروهی از خبرگان دانشگاهی، دولتی و صنعتی مرتبط با حوزه انرژی­های تجدیدپذیر تعیین می­گردد و نقشه نهایی مربوط به قابلیت بهره­برداری از انرژی خورشیدی برای ۱۸ بخش­ مختلف استان ایلام مطابق با تقسیمات سیاسی کشور با روش جمع وزنی در محیط نرم افزار GIS تهیه می­گردد.

Keywords:

Solar Energy , Spatial Analysis , Land Capability , Fuzzy AHP , GIS , انرژی خورشیدی , تجزیه و تحلیل مکانی , قابلیت اراضی , فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی , سیستم اطلاعات جغرافیایی