سونیا سیری ثابت

با استفاده از نظریه های پذیرایی، نوآوری و کارآفرینی، این تحقیق یک مدل ساختاری درجه یک را برای ارزیابی نوآوری در کسب وکار، خودکارآمدی کارآفرینانه (ESE) صاحبان سهام و سرمایه انسانی به عنوان محرکان عملکرد رستوران مورد بررسی قرار میدهد. این مدل که به طور تئوری بود، عملا بر طبق داده های ۱۹۸ صاحب کافه و رستوران در استرالیا مورد آزمایش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل مدل معادلات ساختاری حداقل مربعات جزئی (PLS-SEM)، نشان داد که فعالیتهای نوآوری رستوران و خودکارآمدی کارآفرینانه مالک به طور مثبت روی عملکرد رستوران تاثیر گذاشته است. علاوه بر این، ابعاد شش خودکارآمدی کارآفرینانه، تاثیرات متفاوتی بر عملکرد رستوران داشته، و با »ایجاد محصول جدید و فرصتهای بازار« دارای بیشترین تاثیر بوده است. در مقابل، »سرمایه انسانی« کارآفرین، نشان میدهد که میزان تجربه مالکیت کسب و کار، و آموزش کارآفرینی / صنعت، به طور قابل توجهی تاثیری بر عملکرد رستوران نداشته است. اما، سرمایه انسانی به طور غیرمستقیم از طریق نوآوری و خودکارآمدی کارآفرینانه بر عملکرد تاثیر میگذارد. یافته های این تحقیق، نظریه های کارآفرینی و عملکرد رستوران را به پیش میبرد و پیامدهای مهمی را برای مسئولان صنعتی برای توسعه بخشهای موفق و پایدار رستوران ارائه میدهد.