مریم رضایی

هدف اصلی پژوهش حاضر تاثیر کاربرهای فناوری اطلاعات و ارتباطات بر خودکارآمدی و عملکرد شغلی معلمان بوده است. جامعه آماری معلمان مدارس متوسطه اول کلیه پایه ها در شهرستان محمودآباد است که ۱۹۴ نفر بوده است. نمونه آماری ۱۲۷ نفر و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار اندازه گیری این تحقیق پرسشنامه های استاندارد می باشد که عملکرد شغلی از پرسشنامه بوکمن و همکاران((۲۰۱۵؛ خودکارآمدی از پرسشنامه چانگ و همکاران((۲۰۱۴؛ فناوری اطلاعات و ارتباطات از پرسشنامه محقق ساخته برگرفته از بختیاری (۱۳۹۳) اقتباس گردید. جهت تعیین روایی پرسشنامه از روایی صوری و تحت نظر اساتید راهنما و مشاور استفاده شد. جهت تعیین پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که کلیه متغیرها دارای ضریب بیشتر از ۰/۷ بوده و پایایی تایید شد. جهت بررسی آمار توصیفی از نرم افزار spss۲۰ و جهت بررسی فرضیات پژوهش از مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزار SmartPLS۲ استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که فناوری اطلاعات و ارتباطات بر خودکارآمدی و عملکرد شغلی معلمان تاثیر معناداری دارد؛ فناوری اطلاعات و ارتباطات بر خودکارآمدی معلمان تاثیر معناداری دارد؛ فناوری اطلاعات و ارتباطات بر عملکرد شغلی معلمان تاثیر معناداری دارد.

فناوری اطلاعات و ارتباطات، خودکارآمدی، عملکرد شغلی