اثربخشی طرحواره درمانی بر مهارت اجتماعی نوجوانان دارای اختلال اضطراب اجتماعی

اضطراب اجتماعی، اختلالی است که عملکرد فرد را در زمینه اجتماعی به طور جدی تضعیف و مختل میکند و باعث دوری فرد از حضور در موقعیتهای اجتماعی میشود هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر مهارت اجتماعی نوجوانان دارای اختلال اضطراب اجتماعی شهر اصفهان در سال ۹۸ است .جامعه آماری این پژوهش راکلیه مراجعه کنندگان به ۳ تا از کلینیک های روانشناسی شهر اصفهان در سال ۹۸ تشکیل می دهد. روش نمونه گیری هدفمند بود و از بین مراجعه کنندگان ۲۰ نفر از کسانی که در مصاحبه بالینی ساختار یافته دارای اختلال اضطراب اجتماعی بودند انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه جایگزین شدند ۱۰) نفر گروه ازمایش و ۱۰ نفر گروه کنترل) سپس جلسات طرحواره درمانی به تعداد ۱۰ جلسه به صورت گروه درمانی هفته ای دو جلسه ۶۰ دقیقه ای بمدت یک و نیم ماه برگزار شد. بعد از اجرای جلسات داده های جمع آوری شده از پرسشنامه مهارت اجتماعی ماتسون با استفاده از از نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که طرحواره درمانی در افزایش مهارت اجتماعی افراد دارای اضطراب اجتماعی موثر است . با توجه به یافته های این پژوهش پیشنهاد می گردد که افراد دارای اضطراب اجتماعی از طریق مداخلات روانشناختی از قبیل طرحواره درمانی در مراکز بهزیستی و کلینیکی درمان شوند.

Keywords:

طرحواره درمانی , مهارت اجتماعی , اختلال اضطراب اجتماعی