بررسی رابطه بین یادگیری سازمانی و عوامل سودآوری (مطالعه موردی: شعب بانک توسعه تعاون استان کرمان)

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین یادگیری سازمانی و عوامل سودآوری شعب بانک توسعه تعاون استان کرمان بود. جامعه آماری این تحقیق مشتمل بر ۱۴۰ نفر از کارکنان این سازمان بوده که با توجه به محدود بودن حجم جامعه آماری تحقیق، از کل جامعه آماری به روش تمام شماری (یا سرشماری) به عنوان حجم نمونه استفاده شده است. چارچوب نظری این تحقیق براساس ابعاد یادگیری سازمانی نیف (۲۰۰۱) و شاخصهای عوامل سودآوری کافمن (۲۰۱۰) تدوین گردیده است. به منظور سنجش اساسی متغیرهای تحقیق از پرسشنامه های استاندارد یادگیری سازمانی (روایی ۰/۸۹ و پایایی (۰/۹۱ و عوامل سودآوری (روایی۰/۹۰ و پایایی (۰/۸۸ استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی توسط نرم افزار SPSS و در سطح معنیداری ۰/۰۵ انجام پذیرفت. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده های استخراج شده نشان داد بین یادگیری سازمانی و پنج بعد آن (شامل شامل مهارتهای فردی، مدلهای ذهنی، یادگیری تیمی، چشمانداز مشترک، تفکر سیستمی) با عوامل سودآوری شعب بانک توسعه تعاون استان کرمان رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد.

Keywords:

یادگیری سازمانی , عوامل سودآوری , بانک توسعه تعاون , استان کرمان