تاثیر توانمندسازی بر اشتغال پذیری و سبک های یادگیری در شرکتهای تعاونی کشاورزی

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر توانمندسازی بر اشتغال پذیری و سبک های یادگیری در بین مدیران شرکتهای تعاونی فعال کشاورزی استان اردبیل با تعداد جامعه آماری ۵۹۶ شرکت که تعداد نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران ۲۳۴ شرکت به دست آمد با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای اجرا گردید. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه های توانمندسازی، اشتغال پذیری و سبک های یادگیری بودند که روایی آنها با استفاده از روش روایی محتوایی به تایید رسید و پایایی هر کدام از پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ تایید گردید. پس از اجرای پرسشنامه ها در بین مدیران شرکتهای تعاونی کشاورزی استان اردبیل این پرسشنامه ها بر اساس طیف لیکرت کدبندی گردید. قبل از آزمون فرضیات برای اطمینان از نرمال بودن دادهها و همچنین انتخاب آزمون مورد نظر برای آزمون فرضیات تحقیق از آزمون کولموگروف- اسمیرنف استفاده گردید. که نتایج نشان دهنده نرمال بودن داده های تحقیق بود. با توجه به نتایج به دست آمده از آزمون رگرسیون خطی برای آزمون فرضیات استفاده گردید. نتایج نشان داد که در فرضیه اول تحقیق ابعاد )موثر بودن، استقلال و اعتماد( توانمندسازی تاثیر معنیداری بر اشتغال پذیری دارند. همچنین در فرضیه دوم نیز مشاهده گردید که ابعاد )موثر بودن، معنیدار بودن و اعتماد( توانمندسازی تاثیر معنیداری بر سبک های یادگیری دارد. آزمون فرضیه سوم نیز رابطه معنیداری بین اشتغال پذیری و سبک های یادگیری و اشتغال پذیری را نشان داد. در پایان با توجه به آزمون فرضیات پیشنهاداتی در راستای تحقیق انجام یافته ارائه شد.

Keywords:

توانمندسازی , اشتغال پذیری , سبک های یادگیری , شرکتهای تعاونی کشاورزی , استان اردبیل