امیرحسین پایمرد - دانشجوی کارشناسی دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید رجایی، سمنان
ابراهیم حیدری لقب - عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید رجایی، سمنان

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مبین نهادهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه ایران بر اساس اصول و ضوابط اسلامی است که انعکاس خواست قلبی امت اسلامی می باشد. در چنین جامعه ای که قانون اساسی آن به صراحت در مورد آموزش وپرورش و ورزش در چندین اصل مطالبی را آورده است، نشانگر این موضوع است که یکی از مهمترین برنامه ها برای گسترش باید ها و نباید های جامعه بین نسل های مختلف و توسعه و پیشرفت توجه به امر آموزش و پرورش و ورزش می باشد. در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران چارچوب مشخصی برای آموزش وپرورش، اهداف، نوع گسترش، نقش و وظایف نهاد های مختلف در آن و... مشخص شده است که بر این اساس طبق اصل سی ام دولت موظف به گسترش رایگان آموزش وپرورش تا پایان دوره ی متوسطه برای همه ملت و طبق اصل های نوزدهم و بیستم قانون اساسی مردم ایران از هرقوم و قبیله با هر رنگ و نژادی از حقوق مساوی برخوردارند و به صورت یکسان در حمایت قانون قرار دارند، لذا دولت می بایست علاوه برآموزش و پرورش رایگان به گسترش و در دسترس بودن آن برای همه آحاد مردم اهتمام ویژه ورزد. همچنین دولت می بایست هر آنچه که در توان دارد را به کار گیرد تا بستری مناسب جهت فراهم شدن امرخطیر پرورش که رسیدن جامعه به کمال معنوی در بعد فردی و اجتماعی است میسر شود. از سوی دیگر قانون اساسی به عنوان قانون مادر، متضمن قواعد کلی در خصوص جنبه های حمایتی و پیشگیرانه از ورزش است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که قانون اساسی جمهوری ایران در اصل سوم به صراحت از تربیت بدنی به عنوان یکی از مهمترین راستای نیل به اهداف نظام نامبرده و دولت را موظف نموده که با به کارگیری تمامی امکانات از این وسیله نیز استفاده نمایند.

آموزش و پرورش، ورزش، قانون اساسی، جمهوری اسلامی ایران