جهت گیری ارزشی مدیران آموزشی

واژه »ارزش«۱ در زبان فارسی از اسم مصدر»ارزیدن« و در معانی قدر، مرتبه، استحقاق، لیاقت، شایستگی، زیبندگی و برازندگی آمده است. در فرهنگ لغت پیشرفته آکسفورد۲ ارزشها به عنوان باورها درباره آنچه که درست و غلط بوده و آنچه که در زندگی مهم است تعریف شده است. ارزشها در واقع، انعکاسی از نیازهای مادی و روانی انسان و تبلوری از وضعیت ارتباط متقابل و روابط اجتماعی هستند که به تعابیر گوناگون، از جمله احساسات عمیق و تعیین بخش رفتار، نگرش بنیادی ناظر بر اهداف و ایده آلها، نوعی الگوی اجتماعی و معیاری برای تنظیم رفتار محسوب میشوند(قنبری، معروفی و فاتحی،.(۱۳۹۰ ارزش به عنوان یک پدیده اجتماعی، از زمان تشکیل جوامع اولیه تا کنون در زندگی انسان نقش مهمی داشته است. در واقع ارزشها چهارچوب هایی ویژه برای افراد جامعه تعیین میکنند تا بدانند در هر موقعیتی چه رفتار و پاسخی مناسب است. آنها جهت دهنده و تعیین کننده رفتار و عامل رفتار در محیط کار میباشند. ارزشها از لحاظ تجربی به ابعاد مهم رفتار سازمانی، عملکرد آموزشی و تصمیم گیری شغلی پیوند می خورند(نوروزی، مرزوقی، ترک زاده و محمدی،.(۱۳۹۱ارزشها تصویر آینده اند و بیشتر فلاسفه از دوران تمدن باستان به آن توجه داشته اند.در اصطلاح دانش جامعه شناسی، ارزشها عقایدی است که اشخاص در خصوص آنچه مطلوب، مناسب، خوب یا بد است، دارند. بر اساس این تعریف، ارزشها فقط پدیده های روانشناختی قابل درک اند و نمیتوان آنها را جدای از بستر اجتماعی تبیین کرد. به طور کلی از لحاظ تاریخی، علوم اجتماعی بر رویکرد عینی یا اثباتگرایی نسبت به ارزشها تاکید کرده اند(الوانی و دانایی فرد،.(۱۳۹۰