محمد مهدی سپهر - دانشجوی دکتری جامعه شناسی سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم
مهدی مطهرنیا - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم
علی شیرخانی - دانشیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم
علی محسنی مشتقین - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم

پس از پیروزی انقلاب اسلامی همواره این موضوع که توسعه در ایران بر اساس کدام نظریه صورت گیرد مورد بحث بوده است. اینکه توسعه سیاسی در اولویت قرار گیرد یا توسعه اقتصادی یا فرهنگی همچنان محل بحث است و تقریبا به صورت نموداری سینوسی شاهد برخورد دولت های مختلف روی کار آمده پس از انقلاب با این موضوع هستیم. گاهی اولویت با توسعه سیاسی است و گاهی به طور کل توسعه سیاسی از رقابت کنار گذاشته می شود. بی شک خواست توسعه سیاسی از مهمترین اهداف انقلاب اسلامی ایران بوده است؛ خواستی که با گذشت نزدیک به چهار ده ه فراز و فرود های مختلف، همچنان تا رسیدن به نقطه ایده آل فاصله دارد. با مراجعه و مقایسه سابقه دولتها و گفتمانهای مختلف روی کار آمده پس از انقلاب ( دولت نهم و یازهم) در توجه و شیوه برخورد با شاخص های توسعه سیاسی ما را به سمت افراط و تفریط های صورت گرفته در بحث توسعه سیاسی سوق می دهد. این پژوهش در ابتدا درنظر دارد با استفاده از تحلیل گفتمان که رویکردی کیفی به کشف نهفته های ذهنی دولتمردان در دولت های مد نظر پرداخته و در ادامه با روش تحلیل مقایسه ای دال های گفتمان هر دو دولت راتبیین و دسته بندی نماید. این پژوهش رویکردی واقع بینانه به فرایند تحولات و تغییراتی است که در زمینه توسعه سیاسی در ایران پس از انقلاب به وقوع پیوسته است را مورد هدف قرار داده است

توسعه سیاسی، گفتمان، دولتهای پس از انقلاب، دولت نهم، دولت یازدهم