بررسی رابطه بین خودرهبری و رهبری دانش در سازمانها

رهبری مهمترین عامل در تداوم حیات و استمرار موفقیت سازمان است و نقشی بسیار مهم و حیاتی در رشد، بالندگی و پیشرفت یک سازمان بر عهده دارد. یک رهبر قبل از شناخت دیگران باید خود را بشناسد. رهبران اثر بخش به طور مداوم در جستجوی راه هایی برای بهبود خود و سازمانشان از طریق شناخت و تفکر در خود هستند . خود رهبری فرآیندی است که از طریق آن فرد خود را تحت تاثیر قرار میدهد و به خود و انگیزه خود جهت میدهد. خودرهبری به عنوان انگیزش درونی و تاثیر بر خود برای توسعه مهارت و شناخت استراتژیک خود است. افرادی که از سطح خود رهبری بالایی برخوردارند میتوانند حمایت دیگران را برای ایده های خود جلب کنند. پژوهش حاضر به مطالعه موردی رابطه بین خود رهبری و رهبری دانش در سازمانها پرداخته است. نتایج حاصل از مطالعات محققان مختلف نشان می دهد که بین خودرهبری و رهبری دانش در سازمانها رابطه مثبتی وجود دارد.

Keywords:

خود رهبری , رهبری دانش , مدیریت دانش.