آزادی مهمترین حقیقت تعالی وجودی انسان در مثنوی معنوی

در اندیشه مولوی جلال الدین بلخی اسانن مقامی والا و برتر داردکه به طور طبیعی و فطری خواهان آزادی است. آزادی خواهی تفکری است که اراده دارد آدمی را از هر بند و قید ممکنی که بر سر راه رشد و ترقی او قرار گیرد آزاد سازد یکی از مهمترین حقیقت تعالی وجود ، بحث آزادی انسان است که از آن در کتابها ، محافل دینی، مذهبی، عرفانی، اجتماعی و . . . یاد می کنند. با بررسی اندیشه ها و آثار مولانا مشخص می شود آزادی انسان از نگاه مولوی بسیار اساسی است و بر آزادی انسان تاکید دارد ازنظر مولوی حرکت وتعالی نه تنها شامل کل موجودات جهان است بلکه لطف حق و اراده او مقدم بر اراده آدمی است و در سیر تعالی دست فیض الهی علت اصلی محرکه است. .مولانا در دفاتر مختلف مثنوی، مبحث آزادی را بیان کرده است و او آزادی را ضرورت شناخت هستی میداند.در این مقاله با تحلیل ابیات مربوط به زندان های بیرونی و درونی انسان در مثنوی، ابعاد مختلف دیدگاه مولوی درباره آزادی روشن شده است..

Keywords:

آزادی , مولوی , مثنوی , زندان , بیرونی , درونی..