بررسی جایگاه زن در اخلاق اسلامی با تاکید بر حق رای، مالکیت وآموزش در حقوق اسلام و غرب

شرع مقدس اسلام به عنوان یک برنامه هدایتی جامع و جهان شمول به منظور تبیین حقوق، تکالیف و مسئولیت های انسانی دارای قوانین و مقرراتی است. از جمله این مقررات رد هرگونه تبعیض جنسیتی مسبب اجحاف حق زنان است. زن پیش از اسلام نه تنها از حقوق اولیه انسانی بهره ای نداشت بلکه از هر حیوانی پست و زبون تر به شمار می رفت. با زنان مانند چهارپایان رفتار می کردند و آنان را به صورت کالا در معرض خرید و فروش قرار می دادند . این باور نادرست و فرهنگ تبعیض آمیز تا قرن ها سبب تضییع حقوق اجتماعی و اقتصادی زن شده بود چنانچه آنان از حق آموزش محروم بوده و استقلال مالی نداشتند و مجاز به اظهارنظر در تعیین سرنوشت جامعه ای که خود بخشی از آن به شمار می رفتند نبودند. اما اسلام از آغاز دعوت خویش با تبیین سیمای حقیقی زن و تکریم مقام او و زدودن غبار اوهام و خرافات، حقوق فراوانی برای زن ثابت کرد. زنان در اسلام همانند مردان حق رای و مشارکت سیاسی در جامعه را دارند. بر اساس دستورات و تعالیم مبین اسلام زنان دارای اقتصاد مالی و حق مالکیت می باشند و تحصیل و علم آموزی همچون مردان بر زنان نیز نه تنها حق بلکه تکلیف است. در این باره بنیانگذار جمهوری اسلامی می فرماید: »اسلام به زنان بیشتر عنایت کرده است تا مردها، اسلام زنان را بیشتر حقوقشان را ملاحظه کرده است تا مردها. زن ها حق رای دارند، از غرب بالاتر است این مسائلی که برای زنها ما قائل هستیم ...«این در حالی است که در جوامع بسیاری بسان جوامع غربی در یکی دو قرن اخیر به زن این حق اعطا شده است. هدف این نگارش بررسی حق رای، مالکیت و آموزش زن از دیدگاه اسلام و غرب است. در این مقاله سعی بر آنست که جایگاه این حق در این دو دیدگاه بررسی و تبیین شود.

Keywords:

اسلام , غرب , حق رای , حق مالکیت , حق آموزش.