ارائه مدلی جهت سنجش عملکرد بهره وری در مدیریت منابع انسانی

در مفاهیم مدیریت ، بهره وری با عنوان استفاده کارا از منابعی مثل (کار ، سرمایه وزمین ، مواد و ماشین آلات)و همچنین انرژی واطلاعات برای تولید کالا وخدمات تعریف می شود. در جایی دیگر بهره وری را به صورت رابطه بین نتایج کار و زمان انجام کار تعریف می کنند. ایجاد فرهنگ بهره وری، موجب استفاده بهینه از کلیه امکانات مادی ومعنوی سازمان ها می شود و باعث شکوفا شدن توان کارکنان ، استعدادها وامکانات بالقوه سازمان می گردد. در این میان نیروی انسانی به عنوان گران ترین و با ارزش ترین سرمایه در هر سازمان ، یکی از مهمترین عوامل بهره وری محسوب می شود ، از سوی دیگر شناخت عوامل موثر بر بهره وری نیروی انسانی ، می تواند موفقیت چشمگیری برای سازمان به همراه داشته باشد. افزایش بهره وری نیروی کار از طریق بهبود شیوه های مدیریت و بکارگیری افراد در پست های اجرایی میتواند کمک مهمی به بهبود عملکرد سازمان ها در تمامی حوزه های مدیریتی بنماید. از سویی دیگر بهره وری مفهومی است جامع و کلی که افزایش آن به عنوان یک ضرورت، جهت ارتقای سطح زندگی ، رفاه بیشتر ، آرامش و آسایش انسان ها ،که هدفی اساسی برای همه کشورهای جهان محسوب می شود ، همواره مد نظر دست اندرکاران سیاست واقتصاد وهمچنین دولتمردان بوده است . می توان گفت بهره وری درخت پرمحتوا وپرشاخ وبرگی است که در پی تعالی و تکامل دانش بشر در مسائل اقتصادی واجتماعی ،مفهوم بهره وری نیز به تدریج وارد حوزه های منابع انسانی و بکار گیری نیروی انسانی شده است . در این مقاله ابتدا به شناسایی عوامل موثر بر بهره وری در نیروی انسانی پرداخته شده است و سپس با شناسایی ودسته بندی مهم ترین عوامل موثر بر افزایش بهره وری نیروی انسانی در سازمانها در قالب شاخص ها پرداخته شده است . در گام بعد با استفاده از روش SAW، شاخص های معرفی شده بر اساس اهمیتی که دارند امتیاز بندی می شوند و نهایتا با جمع کلیه امتیازات شاخص ها و ارزیابی عملکرد آن ها در جدول شماره ۳ ، نمره عملکرد مدیران یا مدیریت سازمان در حوزه بهره وری منابع انسانی در ۵ حالت کیفی عملکردی سنجش می شود .

Keywords:

بهره وری , منابع انسانی , ارزیابی عملکرد , موقعیت عملکردی