میلاد شهانواز - دانش آموخته کارشناسی ارشد پژوهش هنر دانشگاه مازندران،
همایون حاج محمد حسینی - استادیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه مازندران

ابن سینا در جوامع موسیقی شفا به تعریف هنر موسیقی میپردازد. وی موسیقی را قسمی از علم ریاضیات میداند که در آن درباره سازگاری و ناسازگاری نغمات، فواصل و زمانهای بین آنها که در چگونگی ساخت آهنگ تاثیر دارند صحبت میکند. ابن سینا در موسیقی همچون هنرهای دیگر، متصور وجود محاکات است. حال مسئله ای که مطرح می شود این است، چرا ابن سینا در موسیقی همچون دیگر هنرها متصور به وجود محاکات است و چه ویژگیهایی برای این محاکات قائل است؟ و دیگر اینکه میان لذت شنیدن موسیقی و لذت محاکات چه رابطه ای برقرار است؟ در مقاله حاضر به این پرسش ها پاسخ داده میشود. ابن سینا به رابطه بین موسیقی و محاکات تاکید میکند و لذت بردن از محاکات را ویژگی خاص انسان در نظر می گیرد و آن را از دیگر لذتهای حاصل از محسوسات برتر میداند. روش تحقیق در این مقاله توصیفی است و شیوه گردآوری اطلاعات به صورت اسنادی و کتابخانه ای است. در این پژوهش دیدگاه های ابن سینا درباره موسیقی و محاکات و لذت حاصل از آن دسته بندی و تعریف میشود.

ابن سینا، موسیقی، محاکات، زیبایی شناسی، هنر اسلامی